Sveitarstjórnarmál - 01.02.1988, Blaðsíða 22

KYNNING SVEITARFÉLAGA
skriður á málið. Lagður var vegur fram í Karls-
ey, hafnaraðstaða byggð upp fyrir allt að 1000
tonna skip og þriggja fasa rafmagn lagt til Reyk-
hóla. Reist var verksmiðjuhús, 1824 fermetrar
að grunnfleti, og borað eftir heitu vatni. Fengust
40 — 50 1/sek. af 112°C heitu vatni, og var hita-
lögn lögð fram í eyna.
Framleiðsla ársins 1987 varð um 9000 tonn af
þangi og um 2000 tonn af þara. Framleiðslu-
verðmæti verksmiðjunnar nam milli 60 og 70
millj. króna, en um 90% þess er útflutningsvara.
Samkvæmt heimild í fjárlögum ársins 1986 var
verksmiðjan leigð heimamönnum hinn 1. júní
1986 og síðan seld hlutafélagi heimamanna,
Þörungaverksmiðjunni hf., á miðju ári 1987.
Var hún keypt af skiptaráðanda og ríkissjóði, og
var kaupverðið 25 millj. króna. Geira-
dalshreppur og Reykhólahreppur ásamt Kaup-
félagi Króksfjarðar eru stórir hluthafar í þessu
hlutafélagi heimamanna, sem nú rekur verk-
smiðjuna á eigin ábyrgð. Nýr framkvæmdastjóri
hefur verið ráðinn að verksmiðjunni, Benedikt
Gunnarsson, verkfræðingur, og er hann fjórði
framkvæmdastjórinn síðan verksmiðjurekstur-
inn hófst árið 1975.
Hlunnindi og búskapur
Aðalhlunnindi Reykhólajarðar hafa verið
vor- og haustkópaveiði og dúntekjan. Síðustu
áratugina hafa hlunnindi verið leigð út frá ári til
árs. Leigutakar hafa verið Tómas Sigurgeirsson
lengst af, en Tilraunastöðin í nokkur ár. Frá
árinu 1978 hafa hálf hlunnindin verið leigð
nýbýlinu Mávavatni.
Á árunum 1979 til 1982 reyndu rúmlega 1000
æðarkollur að verpa, en árið 1982 voru 120
hreiður upprifin af völdum vargfugls, m.a.
arnar. Meðaldúntekja var 15,5 kg á ári, en
vorkópaveiðin 38 kópar. Nú er engin vorkópa-
veiði, eftir að verðfall varð á skinnavörunni. Á
síðustu árum hefur lifnað mjög yfir hrogn-
kelsaveiðinni. Sú veiði hefur verið sveiflukennd,
en ábatasöm.
Áður en hin stórfellda ræktun heimalandsins
átti sér stað upp úr 1950, var aðeins um fjórð-
ungur heyskapar á ræktuðu og véltæku landi.
Hið kraftmikla eyjahey var fullkomlega töðu-
ígildi. Eyjaheyskapurinn var bæði mannfrekur
og erfiður. Síðasta heyskaparár í Reykhólaeyj-
um var 1952. Heyskapurinn varð 482 baggar af
góðu bandi. Heim komið náðust 6,7 baggar á
dagsverkið. Þetta var erfitt starf. Um svipað
leyti var eyjabeit að mestu lokið. Það var ávallt
áhætta að láta lömb ganga þar úti allan veturinn
vegna flæðihættu. Hvað eftir annað kom fyrir,
Þörungaverksmiðjan á Reykhólum. Ljósm. Rafn Hafnfjörð.
Þara mokað í formatara við verksmiðjuna. Ljósm. DV. Kríst-
ján Arí Einarsson.
I vinnslusal. Við vinstrí brún myndar er stór þurrkarí. Á hægrí
hönd eru birgðir af þangmjöli. Ljósm. DV. Kristján Arí
Einarsson.
16 SVEITARSTJÓRNARMÁL