Sveitarstjórnarmál - 01.02.1988, Qupperneq 37

FRÆÐSLUMÁL
Myndin er tekin við upphaf sérkennslunámsins á Hallormsstað í maí sl. Ljósm. Vikublaðið Austri. Örvar Þór
um. Tryggja verðurgæði þess, þótt
fyrirkomulag þreytist og námstími
lengist. Það er kjarni málsins. Við
viljum ekkert annars flokks nám.
Hér á Austurlandi fer nú fram fram-
haldsnám 15 grunnskólakennara í
sérkennslu í anda þeirrar stefnu,
sem hér hefur verið lýst. Námið
tekur tvö ár, en jafngildir eins vetrar
námi við Kennaraháskóla (slands.
Hér er um að ræða vel undirbúna
samvinnu K.H.t. og fræðsluskrif-
stofu Austurlands með samþykki
og heimild menntamálaráðuneytis-
ins.
Skólinn ber faglega ábyrgð á
náminu; sérkennslufulltrúi fræðslu-
skrifstofunnar er forstöðumaður
þess og sér um framkvæmd.
Áhugi og þátttaka kennara í
þessu námi staðfesta þörfina á því.
Svo er örugglega í fjölmörgum
öðrum námsgreinum.
Ef þessi tilraun tekst vel, sem allt
þendir til, er augljóst mál, að halda
ber áfram á sömu braut.
Ég hef orðað það svo, að hér sé
um raunhæfa byggðastefnu að
ræða í menntamálum. Tilraun gerð
til þess að brúa bilið milli þéttbýlis
og dreifbýlis og auka þannig stolt
og viröingu þeirra, sem úti á lands-
byggðinni starfa við allt önnur og
erfiðari skilyrði en gerist í þéttbýli.
( þessum málum þurfa yfirvöld
að marka ákveðna stefnu.
Stórefla þarf Kennaraháskólann
og gera honum kleift að sinna
þessu starfi í beinni samvinnu við
heimamenn. Það sama á við um
framhaldsskólastigið og Háskóla
Islands.
Þessa starfsemi á að fjármagna
með ákveðnum hundraðshluta af
kennslukostnaði fræðsluumdæm-
anna í dreifbýli á hverjum tíma. Vel
mætti hugsa sér 1,5% - 2%.
Áætlaður kennslukostnaður í
grunnskólum á Austurlandi sam-
kvæmt fjárlögum 1988 er kr. 200
millj.
Það væri mikið hægt að gera á
einu ári hér eystra fyrir 4 millj.
króna.
Ég hef komið þessum hugmynd-
um á framfæri við yfirvöld og vænti
þess, að hjólin fari að snúast.
Ég lýk þessu greinarkorni með
beinni tilvitnun í skýrslu O.E.C.D.
um menntastefnu á (slandi, en þar
segir á bls.7: ,,Það er enginn vafi
á því, að framtíð þorpa og sveita
mun að miklu leyti ráðast af þeirri
menntun, sem skólar þar geta
boðið, og sama má segja um land-
ið sem heild, þ.e. að efnahagsleg
framtíð þess mun ákvarðast af
skólakerfinu. Skólakerfið verður að
geta séð landinu fyrir fólki með
tæknimenntun og aðra sérmennt-
un og einnig fyrir hugmyndaríku
fólki, sem er fljótt að laga sig að
nýjum aðstæðum og kann að
skipuleggja og stjórna. Framtíð
(slands er jafnvel háðari skólum og
menntastofnunum en gerist meðal
annarra þjóða."
SVEITARSTJÓRNARMÁL 31