Helgafell - 01.12.1955, Side 67

Helgafell - 01.12.1955, Side 67
William Faulkner: Ella Timburriðið fram á hengibrúninni var eins og ieiksmíði eftir barn. Það las sig fram með bugðóttum veginum eins og þráðarvaf, en varð að flöktandi hysju, um leið og það þaut fram hjá bílnum. Það flögraði afturundan og á burt eins og skærum hefði verið brugðið á strengdan borða. Síðan bar þau framhjá leiðarmerkinu: Það var fyrsta leiðarmerk- ið: Millsborg 6 mílur, og Ella hugsaði með sér: „Við erum alveg að verða komin. Nú er það orðið of seint,“ og leit á Pál, sem sat við hlið henni með hendur á stýri, en sneri vanganum að henni og starði á hraðflótta brautina. Hún sagði: „Jæja. Hvað á ég að gera til þess að fá þig til að giftast mér, Páll?“ og hugsaði: „Það var maður að plægja á akrinum, og hann horfði á okkur þegar við komum þarna út úr skóg- inum; Páll var með bílteppið og við fórum aftur upp í bílinn.“ Hún hugleiddi þetta með rósemd, nokki-u tómlæti og skorti á athygli, af því að nú var eitthvað nýtt í vændum, sem gera myndi þetta að engu. „Eitthvað hræðilegt, sem ég er búin að gleyma,“ hugsaði hún og virti fyrir sér þjótandi leiðarmerkin, sem nú urðu æ tíðari og fluttu Millsborg óðfluga nær. „Eitthvað hræðilegt, sem rifjast upp fyrir mér eftir andartak.“ Upphátt sagði hún, stillilega: „Ég á þá ekki annars úrkosta, eins og nú er komið, eða hvað?“ Páll leit ekki á hana að heldur. „Nei,“ sagði hann. „Þú átt ekki annars úrkosta.“ Þá mundi hún um leið, hvað það var, sem hún hafði gleymt. Hún mundi eftir ömmu sinni, sem beið í Millsborg og fór að hugsa um gömlu konuna, svona heyrnardaufa, og köld, óflýjanleg augu hennar; það setti að henni furðu og örvæntingarró í senn: „Hvernig fór ég að gleyma henni? Hvernig í ósköpunum? Hvernig?“ Hún var átján ára. Hún átti heima í Jefferson, tvö hundruð mílur í burtu, hjá föður sínum og ömmu, í allstóru húsi með löngu forskýli, umslegnu vínviðum, ljóslausu. Þar úti í skugganum fór hún hálfa leið svo að segia á hverju kvöldi, með sínum í hvert skiptið, unglingum úr þorp- inu fyrst, en síðan næstum því hverjum, sem að garði bar, hvaða
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Helgafell

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helgafell
https://timarit.is/publication/1076

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.