Stígandi - 01.04.1945, Blaðsíða 79

UM BÆKUR
Langt út í löndin. Úrval íslenzkra
utanfarasagna. Bjarni Vilhjálms-
son valdi. M. F. A. gaf út. Reykja-
vík 1944.
Af þeim fjölda bóka, sem á bókamark-
aðinn komu um jólin, er Langt út í
löndin ein sú nýstárlegasta. Er hún alU
í senn fróðleg, skemmtileg og fjölbreytt
að efni, enda hafa 29 höfundar orðið
þar. Flestir eru þeir úr flokki mennta-
manna, svo sem Þorsteinn Erlingsson,
Matthías Jochumsson og Steingrímur
sonur lians, Sigurður Nordal, Jakob
Kristinsson, Guðm. Finnbogason, Einar
H. Kvaran, Gestur Pálsson, Helgi Pét-
urss, Halldór Kiljan Laxness og Guðm.
Hagalín, svo að fáeinir séu nefndir. En
vel standa þeir í ístaðinu á móti, sem
unnu fyrir sér um dagana hörðum
höndum: Eiríkur gamli á Brúnum, Jón
Indíafari, Snæbjörn í Hergilsey, að ó-
gleymdum Sveinbirni Egilson, en Ferða-
minningar hans munu með vinsælli
bókum, sem hér hafa komið út, og
lesnar af ungum og gömlum.
Það væri ofmælt að segja, að allir
væru þessir þættir jafnskemmtilegir. Því
fer fjarri. En sökum mikillar tilbreytni
má búast við, að margir finni þar eitt-
livað við sitt hæfi. Sumar sagnirnar líkj-
ast meir smásögum en ferðasögubrotum,
t. d. Til selja í Harðangri eftir Hagalín.
Ósjálfrátt hefir lesandinn það á tilfinn-
ingunni, að höfundurinn ráði þar ekki
við skáldið í sjálfum sér, en ekki verður
þátturinn leiðinlegri fyrir það.
Þeim, sem þetta ritar, þykir þó einna
skemmtilegastur hlutur þeirra Eiríks á
Brúnum og Snæbjarnar í Hergilsey i
bók þessari. Þar sem ferðasaga Eiríks
er, hefir þekkingarskorturinn annars
vegar, en meðfædd greind og skörp at-
hyglisgáfa hins vegar alið af sér kynleg-
an kvist, sem mörgum hefir orðið star-
sýnt á og mun lengi verða. í þætti Snæ-
bjarnar fer allt saman: hröð frásögn og
þó glögg, hressilegur stíll og mál krydd-
að glettni víkingsins og hraustmennis-
ins, sem kann þá list að beita sér af
alefli í hildarleiknum og skemmta sér
þó sem áhorfandi.
Guðmundur Thoroddsen, yfirlæknir,
ritar stuttan formála : 5 bókinni. AIl-
margar myndir prýða hana og allur frá-
gangur er smekkvís.
Guðmundur Böðvarsson: Undir
óttunnar himni. Heimskringla h.f.
Reykjavík 1944.
Guðmundur Böðvarsson mun enn
ungur maður, en hefir þó þegar sent
frá sér fjórar ljóðabækur, sem eru hver
annarri alhyglisverðari. Sú síðasta er
Undir óttunnar himni, sem kom út í
lok fyrra árs í mjög smekklegum bún-
ingi, eins og yfirleitt er á bókum Heims-
kringlu. — Því er haldið fram af suntum,
að þessi síðasta ljóðabók Guðm. auki
engu við skáldheiður hans, hún beri i
engu af fyrri bókum hans nema síður sé.
Um það skal ekkert fullyrt, en hitt er
efalaust, að skarð hefði verið fyrir skildi
á ljóðabókamarkaðinum, hefði bókin
ekki komið út. Sá, er þetta ritar, telur
vafasamt, að Islendingar eigi nú snjall-
ara skáld meðal yngri kynslóðarinnar en
Guðmund Biiðvarsson. Hann er mjög
smekkvfs á val hátta og orða og kvæði
hans bera vott um næmleik og djúpan
skilning á því lífi, sem hann er í full-