Stígandi - 01.04.1945, Blaðsíða 32

126
VEÐMÁLIÐ
STÍGANDI
mig, að það liefði verið mér að kenna, að þó nokkrir viðskijjtavinir
hættu við að kaupa vörur, sem þeir voru þó að spyrja eftir.
Nú skal ég segja J^ér sannleikann, sagði ég. Þetta getur haft al-
varlegar afleiðingar fyrir þig, ef þú heldur þessu áfram, og Jiað
skalt þú yfirvega vel, áður en þú heldur lengra á Jíessari braut.
Eins og mannlegu samfélagi er háttað, er sannleikurinn tvíeggjað
sverð. Hann getur komið manni sjálfum í koll, og Jieim öðrum er
sízt skyldi.
Ég veit þetta mætavel, Jói, sagði Níels. Það kemur ætíð ein-
hverjum í koll að segja sannleikann. F.n þetta, sem ég hefi sagt þér,
er raunar aukaatriði, og skiptir ntig engu máli. Það, sem mig
snertir verst jDersónulega, er, hvernig Bína tekur Jdcssu.
Já, Jjarna sérðu, sagði ég. Þú ert ekki búinn að bíta úr nálinni
enn þá.
Níels var nýlega trúlofaður ungri stúlku, sem Jakobína hét.
Þegar ég komst að samdrætti þeirra, varð ég dálítið undrandi, því
að mér fannst þau eiga fátt sameiginlegt. En hvað um það. Ólíkar
jærsónur geta oft lifað saman hamingjusömu lífi. Níels unni
henni áreiðanlega. Hún virtist vera nokkuð skaprík og örlynd,
en ekki meira en í meðallagi gáfuð. Ég hafði tekið eftir Jíví, að
Joegar hún átti hlut í, braut Níels oft sárasta broddinn af þrá-
kelkni sinni gegn ríkjandi venjum og skoðunum, sem hann þó
endranær átti oftast í brösum við.
Ég var ekki í því skajoi, að mig langaði til Jtess að hitta hana í
kvöld, hélt vinur minn áfram og virtist heldur dofna í dálkinn,
eftir Jtví sent leið á frásögnina. En auðvitað þurfti hún að rekast
heim til mín þeirra erinda að fá mig út með sér. Bara til þess að
sýna sig og sjá aðra, skoða í búðargluggana og fram eftir Jjeim
götunum. Þú veizt nú, hvernig kvenfólkið er, Jói. Ég lét þetta
eftir henni, en hugsaði mér að segja sem minnst í þetta skipti, því
að ég var ekki alveg viss um, hvernig Bína mundi taka J^essu, ef
Jtetta kæmi flatt ujdjd á hana, en ég hvorki gat eða vildi segja henni
alla málavöxtu. En henni þótti ég víst heldur þumbaralegur og
lítið upplífgandi og vildi fá að vita ástæðuna til J:>ess. Það varð
fljótlega leiðindanöldur úr Jjessu, en Joó tók út yfir, Jtegar hún
vildi, að við færum lieim til föðurbróður hennar, en eins og þú
veizt, er hann fram úr hófi leiðinlegur. Sjálfum finnst honum
samt, að hann sé eini maðurinn með fullu viti í heiminum, og
skoðanir hans séu þær einu, sem eigi rétt á sér.
Þú veizt nú, hvernig Bína er. Hún er indæl stúlka, Jdó að hún