Stígandi - 01.04.1945, Blaðsíða 34

128
VEÐMÁLIÐ
STÍGANDI
Ég var svo önnum kafinn, að ég gaf mér ekki tíma til þess að
hugsa nokkuð um þetta heimskulega veðmál okkar. En svo var
það kvöld eitt um miðja vikuna næstu á eftir, að ég mætti Bínu
á götunni. Mér virtist hún ætla að sniðganga mig, en ég kom í veg
lyrir það og tók hana tali.
Hvar geymirðu kærastann núna? spurði ég.
Hvernig ætti ég að vita um Iiann? svaraði liún stutt.
Svar hennar var þannig, að ég fór að virða hana betur fyrir mér.
Ég sá strax, að Iienni var óvenju-mikið brugðið.
Eg hefi ekki séð Níels í marga daga, sagði ég og lagði niður alla
gamansemi. En nú þarf ég endilega að tala við hann. Eigum við
ekki að ganga heim til hans?
Ekki ég, anz.aði Bína. Hún gekk svo hratt, að ég átti fullt í fangi
með að fylgja henni eftir.
Er hann ekki heima?
Veit það ekki. Jú, hann var heima fyrir stuttu síðan. Líklega
er hann heima enn.
Illur grunur fór að skjóta upp höfðinu í huga mínum. Það var
eins víst og tvisvar tveir eru fjórir, að eitthvað alvarlegt hafði
komið fyrir. Jakobína var ekki lík því, sem hún var vön að vera.
Mig langar til þess að leggja fyrir þig nokkuð nærgöngula
spurningu, sagði ég. En ég ætla að taka það fram, að þú þarft ekki
að svara henni frekar en þér sýnist. — Hefir eitthvað óþægilegt
komið fyrir á nrilli ykkar Níelsar? Eitthvað verulega slæmt?
Hún svaraði ekki fyrr en eftir góða stund, en á meðan héldum
við áfram.
Víst hefir eitthvað komið fyrir, byrjaði hún, og ég heyrði, að
hún barðist við grátinn. En ég veit bara ekki, hvað það er, sem
hefir komið fyrir. En það er eitthvað slæmt. Við — við Níels erum
ekki trúlofuð lengur.
Viltu trúa mér fyrir því, hvernig þetta hefir atvikazt? spurði ég.
Þú veizt, að ég er bezti vinur Níelsar, og þinn líka.
Ekki hér, anzaði hún. Ekki úti á götu.
Við erum komin nærri heim til mín, sagði ég. Komdu inn og
segðu mér allt af létta.
Hún samþykkti það með þögn. Við fórum heirn, og ég sá um,
að það færi vel um hana í bezta stólnum. Hún var mjög stúrin á
svipinn, en þó kannske minna en vænta mátti.
Segðu mér nú allt af létta, sagði ég.
Ég hefi ekkert skilið í honum Níelsi undanfarna daga, byrjaði