Stígandi - 01.04.1945, Blaðsíða 15

STIGANDI
INDRIÐI EINARSSON
109
1. að hann hefði aldrei gert svo lítið úr sér að öfunda nokkurn
mann,
2. að hann hefði ekki bragðað áfengi í 50 ár; það hefir hjálpað
nokkuð.
3. að hann hefði gengið mílu á hverjum degi í heilan manns-
aldur,
4. að hann hefði alltaf hætt að borða, áður en hann varð full-
saddur,
5. að hann hefði reynt að liata engan rnann, „en“ bætti hann
við, „það er stundum erfitt í pólitíkinni".
Enn lét hann þess getið, að liann liefði tamið sér andardráttar-
æfingar, tekið þátt í skylmingum í sjö ár og verið á dansgólfinu í
70 ár.
Eitt af því, sent menn skyldi varast, sagði hann, væri að soja
lengi i eitiu. Þjáðist hann mörg ár af svefnleysi, en liann áleit, að
Jrað hefði ekki stytt sína ævidaga.
„Við eigum enn fremur“, hélt liann áfram, „að binda hugann
við sólskinsblettina í lífinu, en reyna að rýma hinu búrtu“. Hann
sagði oft frá sólskífu, sem hann liefði séð í Skotlandi, og var lirif-
inn af áletrun á henni, en luin var Jjessi: „Ég tel aðeins sólskins-
stundirnar." —
Kjörorð Indriða Einarssonar var einmitt ]:>etta. — Ég held, að
I. E. hafi hér gefið okkur receptið fyrir því að lengja lífið.
Ef þú vilt lifa stuttu og ömurlegu lífi, skaltu vera svefnugur
kyrrsetumaður, éta og drekka sem mest þú mátt, vera gulur af
cjfund og bólginn af hatri til náungans og vera sífellt að velta því
fyrir Jrér, liversu níðangurslega öllum farist við |)ig.
Uppskeran af Jressu verður leti, magaveiki, höfuðþyngsl, timb-
urmenn, óánægja, myrkur og kuldi í sál og sinni og í stuttu máli
sagt, niðurdrepandi bölsýni. Líf I. E. var andstæðan við Jretta, og
Jress vegna m. a. náði hann háum aldri og var J)ó alltaf ungur, um-
gekkst líka ungt fólk meira en gamalt. Receptið er góð lýsing á
manninum Indriða Einarssyni. — Þér hafið líklega veitt J)\'í
eftirtekt, að livert nafn, sem við Jrekkjum, einkum ef við höfum
])ekkt manneskjurnar, sem báru nöfnin, og jafnvel gildir Jrað líka
sögulegar persónur, minnir ýnrist á eitthvað Jrægilegt eða ójrægi-
legt, fagurt eða ljótt, gott eða illt. Það er bjart um sum nöfnin,
en örinur eru skuggum vafin.
Sumum mönnum, sem miklir sýnast í blámóðu fjarlægðarinnar,
megum við helzt ekki kynnast persónulega, ef stærðin á að haldast.