Frjáls verslun - 01.01.2012, Blaðsíða 77

FRJÁLS VERSLUN 1TBL. 2012 77
hreinlega flækst fyrir og valdið
því að stjórn andinn sér ekki
heilarmynd ina,“ segir Janne.
Hálft ár húsmóðir
Janne kom upphaflega til Eski­
fjarðar rúmlega tvítug og vann í
fiski eitt ár. Þar hitti hún Magnús
mann sinn og þau settust að í
Danmörku. Börnin eru tvö og
lengi bjó fjölskyldan í Álaborg.
Janne langaði þó alltaf aftur til
Íslands og hún sagði upp tryggu
starfi svo hún væri óbundin
þegar kæmi að því að telja
Magn ús á að fara aftur til Íslands.
Hann vildi helst ekki flytja.
Magnús var í múrverki í Dan­
mörku og tók til við þau verk á
Eskifirði auk þess að koma upp
verktakafyrirtæki. Janne var án
atvinnu en segist hafa hjálpað
til í fyrirtækinu og hjá mágkonu
sinni í búð; hún afgreiddi, lagði
flísar, sá um bókhaldið og var
húsmóðir.
„Ég hafði engar áhyggjur af
að ég fyndi mér ekki eitthvað að
gera,“ segir Janne og svo fór að
þetta frelsi frá fastri vinnu stóð
aðeins í sex mánuði. Þá var hún
komin inn á gólf í álverinu.
Klár og skemmtileg
Það var Tómas Már Sigurðsson­
sem réð Janne upphaflega til
vinnu. Núna um áramótin hætti
hann sem forstjóri Fjarðaáls og
tók við forstjórastarfinu hjá Alcoa
í Evrópu.Hann hefur nokkur
lýsingarorð um konuna sem tók
við af honum á Reyðarfirði:
„Skemmtileg, ótrúlega skipu­
lögð og öguð, klár, vinnusöm,
nær til allra, vindur sér í öll mál,“
segir Tómas þegar hann telur
upp kostina.
„Hún drífur fólk áfram og er
mjög kerfisbundin, sérstaklega
undir álagi,“ segir Tómas enn­
fremur.
Óþolinmæðin verst
Samt er það svo að hún á sína
galla og þar viðurkennir hún sjálf
að óþolinmæðin sé verst. Tómas
telur að það mat sé rétt: „Hún
á það til að vera of óþolinmóð
þegar hlutirnir gerast ekki alveg
eins hratt og hún vill,“ segir
Tómas.
Smári Kristinsson segir að
„eftirfylgnin geti stundum verið
úr hófi“, eins og hann orðar það
en samt: „Það er ekki endilega
galli á stjórnanda að vilja að
ákvörðunum sé fylgt eftir. Það er
líka kostur.“
„Hún er mjög ákveðin og menn
eru ekki alltaf sammála en hún
hlustar á rök allra og andinn í
fyrirtækinu er mjög lýðræðisleg­
ur,“ segir Smári. „Allir fá að hafa
sína skoðun og það eru engin
leyndarmál og undirmál. Allt er
uppi á borðinu.“
Tómas segir að Janne geti
átt erfitt með að kyngja því ef
hennar skoðun verður ekki ofan
„Henni hættir til að taka að sérog
úthluta of mörgum verkefnum,“
segir Tómas. „En hún biður um
hjálp og býður hjálp þegar henni
finnst þurfa. Enginn sem ég hef
unnið með er betri í að fylgja
hlutum eftir.“
Stafsetningin kostur og galli
Tómas bendir á fleiri kosti:
„Hún er alltaf kát og talar betri
ís lensku en nokkur Dani sem ég
hef hitt!“ segir hann. Smári segir
að stundum sé hent gaman að
íslenskukunnáttu Janne. Það taki
hún þó ekki nærri sér. Þó kemur
á óvart hve auðvelt hún á með
að tjá sig á tungumáli sem er erf­
itt að læra og mjög ólíkt dönsku –
bæði málfræði og framburður.
„Íslenska starfsetningin hennar
er bæði kostur og galli,“ segir
Tómas.
Sjálf segist Janne aldrei hafa
orðið vör við fordóma vegna þess
að forstjóri álversins er „útlending­
ur og þar að auki kona!“
Draumastarfið
Janne segir að það sé vissulega
draumastarfið að stjórna álveri.
Og hún kann við sig á vinnustað
með „stórum kerum og mikilli
orku“ eins og hún segir.
„Alger draumur að komast í
svona stöðu og bera ábyrgð á
starfsemi sem skiptir máli fyrir
allt samfélagið,“ segir Janne.
Hún segir stjórnunarstíl sinn
henta ágætlega á Íslandi. Fólk
móðg ist ekki þótt skoðanir séu
skiptar og í álverinu ber ekkert
á landlægum göllum Íslendinga
við vinnu, svo sem að skreppa
frá nokkuð lengi í hádeginu eða
mæta seint og fara snemma. Í
álveri verða menn að vera í vinn­
unni þegar þeir eru í vinnunni.
Smári segir að Janne sé sjálf
„gríðarlega vinnusöm og fari
aldrei heim frá ókláruðu verki“.
„Smári Kristinsson,
framkvæmdastjóri
steypuskála á Reyð-
ar firði: „En hún er
líka mjög ákveðin og
fylgir ákvörðunum
eftir.“
Janne sigurðsson vildi flytja til Íslands þrátt fyrir kuldalegra veðurfar en í Danmörku.