Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2002, Blaðsíða 104

Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2002, Blaðsíða 104
■ ÁGRIP VEGGSPJALDA / XI. VÍSINDARÁÐSTEFNA HÍ V 147 Slímhimnuviðloðandi kerfi byggt á katjónískri fjölliðu og anjónísku sýklódextríni Húkon Hrafn Sigurösson1.2, Elín KnudsenL Jóhanna F. Sigurjónsdóttir2, Þorsteinn Loftssoni 1 Lyfjafræöideild HÍ, 2íslensk erfðagreining, -Mslcnskar lyfjarannsóknir hhs@hi.is Inngangur: Sýklódextrín eru hringlaga fásykrungar sem geta aukið leysni ákveðinna fitusækinna lyfja í vatnslausnum með því að mynda svokallaðar gest-gestgjafa fléttur við lyfið. Að auki virðast sýklódextrín mynda fléttur við fjölliður og þá er um þrífléttu að ræða. Pessar fléttur geta verið jákvætt hlaðnar, ójónaðar eða nei- kvætt hlaðnar. Slímhimnur hafa yfirleitt einhverja hleðslu á yfir- borði sínu og því er það verðugt rannsóknarverkefni að kanna jón- ískar verkanir á milli fléttnanna og slímhimnunnar. Markmiö: Að þróa slímhimnuviðloðandi kerfi sem byggir á katjón- ískri fjölliðu og anjónísku sýklódextríni. Einnig að kanna losun lyfs (tríklósan) úr þessu kerfi samanborið við svipuð kerfi án hlaðinna sameinda. Efniviður og aðferðir: Losun tríklósans úr fjórum mismunandi samsetningum var könnuð. Tvær samsetningar voru seigar lausnir og tvær samsetningar voru þunnfljótandi lausnir með sömu sam- setningu nema án seigjuaukandi fjölliðu. Seigu lausnirnar voru próf- aðar með paddle aðferð og þunnfljótandi lausnirnar voru prófaðar með sérstakri flæðiselluaðferð. Niðurstöður: Tríklósan myndar 1:1 fléttu við bæði HPþCD og SBEpCD. Seigjustig SBEpCD og HPpCD lausnanna mældist 1,1 and 1,9 mPas. Seigjustig seigu lausnanna var eins og sýndi pseudo- plastic eiginleika. Losunarhraði tríklósans úr seigu lausnunum var helmingi meiri úr HPpCD lausnunum heldur en úr SBEpCD lausn- unum. Flæðiselluaðferðin mældi bindingu samsetningarinnar við slímhimnu úr munnholi svína. Tríklósan hélst betur við slímhimn- una ef það var í SBEpCD/HDMBr lausn heldur en ef það var í HPpCD/HDMBr lausn. Alyktanir: Þessar niðurstöður benda til þess að jónískar samverk- anir milli anjónískra HDMBr fjölliðu og katjónísks SBEpCD sýkló- dextríns geti verið notaðar lil þess að þróa slímhimnuviðloðandi lyfjalosunarkerfi. V 148 Efnasmíði, bakteríu- og veiruvirkni, genaflutningur og stöðugleiki á mjúkum fjórgildum ammóníumefnum Þorsteinn Þorsteinsson12, Már Mássonl, Karl G. Kristinsson3, Martha A. Hjálmarsdóttir’, Hilmar Hilmarsson4, Þórir Benediktssoni, Þorkell And- résson2, Þorsteinn Loftsson1 1 Lyfjafræðidcild HÍ, 2íslensk erföagreining, 3sýklafræðideild Landspítala háskóla- sjúkrahúss, 4Líffræðistofnun HÍ thorstt@hi.is Inngangur: Til þess að efni geti talist umhverfisvænt verður það að geta brotnað niður í náttúrunni án þess að valda einhverjum skaða. Fjórgild ammóníumefnasambönd hafa sýnt fram á góð bakteríu- drepandi áhrif. Efnafræðileg uppbygging samanstendur af löngum fituhala sem er tengdur við skautaðan fjórgildan ammóníumhóp með efnafræðilega óstöðugu tengi. Mjúk bakteríudrepandi efna- sambönd úr fituefnum, meðal annars úr fiskiolíu, voru búin til og virkni þeirra og eiginleikar prófaðir. Efniviður og aðferðir: Sería af um 30 mjúkum bakteríudrepandi efnum var smíðuð og nokkur svipuð þekkt efni til viðbótar einnig prófuð. Efnin voru greind með NMR, HPLC og frumefnagreiningu til að ákvarða efnabyggingu og hreinleika. Þessi efni líkjast efna- fræðilega (hermar) þekktum bakteríudrepandi efnum eins og cetýl- pýridín-klóríði en geta brotnað niður mun auðveldar í umhverfinu. Virkni þessara efna gegn fjórum bakteríutegundum og einni veiru- tegund var rannsökuð. Götunaráhrif sumra efna á frumuhimnu til að auka flutning gena með lipofectamine plusTM, DEAE-dextran og beru DNA voru rannsökuð. Niðurstöður: Mjúku efnin mældust með virkni (MIC) alll að 1 (xg/ml gegn Staphylococcus aureus og sýndu góða virkni gegn Entero- coccus faecalis og E. coli en minni virkni gegn Pseudomonas aeru- ginosa. Virkni gegn Herpes Simplex veiru var mjög góð og efnin sýndu mun minni eituráhrif gegn hýsilfrumunum. Genaflutningur var verulega aukinn fyrir lipofectamine plus™. Alyktanir: Mjúku bakteríudrepandi efnin náðu álíka góðri virkni og hefðbundin „hörð“ bakteríudrepandi efni, en þessi efni brotna mun auðveldar niður í náttúrunni í óvirk efnasambönd og teljast umhverfisvæn. Einnig hafa þau sýnt fram á að þau geta aukið gena- flutning verulega með hjálparefnum eins og lipofectamine plus™. V 149 Eðlislyfjafræðilegir eiginleikar og stöðugleiki nýrra, umhverfisvænna, mjúkra, bakteríudrepandi lyfja Þorsteinn Þorsteinsson1-2, Már Másson1, Þorsteinn Loftsson1 iLyfjafræðideild HÍ, 2íslensk erfðagreining thorstt@hi.is Inngangur: Efnafræðileg uppbygging mjúkra lyfja sem við smíð- uðum samanstendur af löngum fituhala sem er tengdur við skaut- aðan hóp með efnafræðilega óstöðugu tengi. Þessi efni líkjast efna- fræðilega (hermar) þekktum bakteríudrepandi efnum, eins og cetýl- pýridínklóríði og benzalkóníumklóríði, en geta brotnað niður mun auðveldar í umhverfinu. Mjúk lyf eru skilgreind sem líffræðilega virk efnasambönd (lyf) sem brotna niður með fyrirsjáanlegum hraða og hætti í líkamanum (in vivo) í óeitruð efni eftir að þau hafa haft til- ætluð áhrif. Efniviður og aðfcrðir: Eðlislyfjafræðilegir eiginleikar og stöðugleiki mjúkra bakteríudrepandi efna voru rannsakaðir. Þeir eðlislyfjafræði- legu eiginleikar sem voru rannsakaðir voru meðal annars yfirborðs- virkni og fitusækni. I stöðugleikarannsóknum voru nokkur efni brotin niður við mismunandi pH, buffera, hitastig, skautun, ísótópa og þær niðurstöður notaðar til að áætla hvernig niðurbrotið á sér stað. Kannað var hugsanlegt samband milli virkni og eðlislyfjafræði- legra eiginleika. Niðurstöður: Stöðugleiki efnanna var misjafn og fór það eftir nálægð tengis við skautaða hópinn. Þessi tengi voru rofin með bimolecular reaclion í vatnslausnum. Niðurstöðurnar bornar saman við virkni gegn bakteríum og kom þá í ljós að helmingunartími (t1/2) efnanna þarf að vera >1,5 klukkuslund við 60,0°C og pH 6 til að hafa nægilega bakteríuvirkni. Alyktanir: Mjúku bakteríudrepandi efnin náðu álíka góðri virkni og hefðbundin „hörð“ bakteríudrepandi efni, en þessi efni geta brotnað mun auðveldar niður í náttúrunni í óvirk efnasambönd og geta því talist umhverfisvæn. Efnin mega ekki brotna of hratt niður 104 LÆKNABLAÐIÐ / FYLGIRIT 47 2 0 02/88
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Læknablaðið : fylgirit

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.