Tímarit Máls og menningar - 01.10.1942, Qupperneq 23

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
125
2) Refsing óvinaleiðtoga, er hafa misnotað rétt stríðs-
ins til skaðsemi fyrir franska þegna og eignir, ennfrem-
ur refsing landráðamanna, sem hafa unnið með óvinun-
um; varanlegt afnám einræðisins, út á við og inn á við
og afnám sérstakra hagsmunasamtaka, sem unnið hafa
gegn hag þjóðarinnar.
3) Ytra og innra öryggi. Raunhæfar tryggingar,
sem geri innrásarþjóðina ófæra til árásar og undirokunar,
og efnahagslegar tryggingar, er veiti hverjum Frakka ör-
ugga lífsafkomu og skilyrði til að njóta frelsis og virðu-
leiks í starfi sínu.
4) Algert afnám þeirrar múgþrælkunar, sem óvinirn-
ir liafa komið á í andstöðu við trúarbrögð, siðalög og
mannúð; framkvæmd hinna frönsku hugsjóna, frelsis,
jafnréttis og bræðralags á þann hátt að efla auðlindir
þjóðarinnar og nýlendnanna með markvissri tækni.
5) Skipun alþjóðamála á þann hátt, að komið verði á
varanlegri samvinnu og samhjálp þjóðanna í öllum
greinum.
„Frakkland og heimurinn“, sagði de Gaulle hershöfð-
ingi að lokum, „berst og þjáist fyrir frelsið, réttlætið og
rétt fólksins til að vera sjálfs sin ráðandi. Réttur fólksins
til að ráða sér sjálft, réttlætið og frelsið verða að vinna
þetta stríð, ekki einungis að lögum, heldur og í fram-
kvæmd, til hagsmuna fvrir livern mann engu síður en til
hagsmuna fyrir hvert ríki. Slíkur sigur Frakklands og
mannkynsins er það eina, sem gæti hætt fyrir þær ódæma
þrengingar, sem nú ganga ATfir ættjörð vora, það eina, sem
gæti á ný opnað henni leið mikilla afreka. Slíkur sigur er
verður hvers konar haráttu, hvers konar fórna. Yér mun-
um sigra“.
En hið fullkomna samkomulag milli de Gaulle og Þjóð-
nefndarinnar frönsku annars vegar og hinna undirokuðu
Frakka hins vegar kom allra skýrast í Ijós alveg nýlega
við komu André Philips til Lundúna. André Philips er
prófessor við háskólann 1 Lyon og þingmaður sósíalista