Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.10.1942, Síða 45

Tímarit Máls og menningar - 01.10.1942, Síða 45
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR 147 standa vfir, festa búlausir fjárplógsmenn í jörSum lands- ins meira eða minna verðlaust reiSufé sitt, og má sjá bændur i nágrenni landbúnaSarmarkaðarins ganga frá jörðum sínum og afhenda ]iær „með ágóða“ bröskurum og öðrum landníðingum, sem láta þær siðan falla í órækl og auðn, meðan baklúnir einyrkjar í fjarsveitum, gamal- sligaðir undan kaupum á jörð, eru að basla við að fram- fleyta þrem, fjórum kúm til að geta selt nokkra litra af mjólk, sem siðan er fremur kálfasupl en manna- matur, þegar búið er að kjótla henni á markað; og loks viðgengst sú ósvinna, að sérhver kynslóð vinnandi bænda skuli þurfa að kaupa þá jöi’ð, sem þeir erja, kaupa fsland upp aftur og aftur endalaust, og verða að standa meginhluta beztu ára sinna í því að borga það — og eiga það þó aldrei, nema í spotti. Þannig mætti lengi telja. En þótt nokkur vandkvæði kunni að vera á því að tryggja búandi mönnum á íslandi ókevpis afnot landsins um aldur og ævi með einum pennadrætti, eins og gert var til dæmis í Rússlandi með „Tilskipuninni um jörðina“, sem Lenin gaf út liinn 8. nóvember 1917, eru þó áuðfram- kvæmilegar ýmsar ráðstafanir til að nýta landið betur í þágu landsfólksins en nú er gert. Stefna heimsins miðar nú öll í þá átt að hverfa frá sér- eign og einkaauðvaldi til samnýtingarskipulags og sam- virkra hátla, og er styrjöld sú, er nú geisar, undanfari alda- hvarfa í skipulagsefnum. Það er auðvelt að vitna þessu til sönnunar í ummæli helzlu ábrifamanna í stjórnmálum beimsins, ekki síður þeirra, sem liingað til bafa verið kall- aðir íbaldsmenn en liinna frjálslyndari manna. Og sérstak- lega athyglisvert er það, að jafnvel í binu mesta íhalds- landi, Bretlandi, eru háværar raddir uppi meðal þeirra afla, sem þar bafa verið talin einna afturbaldssömust, eins og t. d. ensku kirkjunnar, að séreignarrétt jarðar eigi að afnema, og liafa nokkrir höfuðbiskupar Englands- kirkju gerzt talsmenn þeirrar skoðunar og rökstutt liana í ræðu og riti. Er þetta þeim mun merkilegra, sem kirkjan
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.