Tímarit Máls og menningar - 01.12.1946, Síða 33

LÝÐRÆÐI
271
borgaralegu stjórnmálaflokka. Þeir eru til þess kjörnir að boða al-
þjóð þá stórkostlegu þjóðlygi, sem á að villa um fyrir lienni, svo
að hún gerist sjálfrar sín böðull með því að kjósa yfir sig villi-
mennsku auðvaldsins í stað hins sósíalíska siðmenningarskipulags.
Aróður borgaraflokkanna í þessum tilgangi er tvíþættur. Annars
vegar er það hlutverk þeirra að koma á framfæri þeirri trú, að auð-
valdsskipulagið, þetta mikla mannkynsböl, sé hið bezta og fullkomn-
asta þjóðfélagsskipulag, er hugsazt geti. Það er að vísu engan veg-
inn auðvelt hlutverk. Oreiganum, atvinnuleysingjanum þykir þetta
ekki trúleg saga, og sú alþýða, sem fengið hefur að kenna á slíkum
afleiðingum auðvaldsskipulagsins sem hinum tveim heimsstyrjöld-
um síðast liðins aldarfjórðungs, neitar að hlýða á þvílíka heimspeki.
Og því meir sem flokkum sósíalismans eykst fylgi í löndum auð-
valdsins og hið mikla sósíalíska verklýðsríki hlómgast í austurvegi,
því ofsalegri áherzlu leggja hinir borgaralegu stjórnmálaflokkar á
hinn þáttinn í áróðri sínum, að ófrægja fulltrúa sósíalismans og gera
fyrirætlanir þeirra lortryggilegar. Efling sósíalismans í boðun og
framkvæmd eykur á ótta yfirstéttarinnar urn þjóðfélagsvöld sín og
sérréttindi, óttinn getur af sér hatur, sem ber alla skynsemi ofurliði
og yfirskyggir alla siðgæðiskennd, og skefjalausum áróðri borgara-
■flokkanna og málgagna þeirra stórra og smárra er einbeitt að því
að endurvekja þennan ótta og þetta hatur í hugum þess Jjjóðfélags-
meirihluta, sem ætti að eðlilegum rökum að taka tryggð og ástfóstri
við hugsjón sósíalismans.
Stefið, sem klifað er á í þessum tilgangi sýknt og heilagt af sam-
kór borgaralegra áróðursgagna í óteljandi tilbrigðum og tónteg-
undum, hljóðar á Jiessa leið: Rússland er ógurlegt einræðisríki harð-
stjórnar og kúgunar og situr um að hremma saklaus smáríki, og
kommúnistar eru einræðissinnar, sem hlýða fyrirskipunum frá
Moskvu og vilja koma föðurlandi sínu í klærnar á hinu hræðilega
Rússlandi.
Þó að ótrúlegt mætti virðast, er þessi grýlusaga uppistaðan í
sljórnmálaáróðri hinna borgaralegu lýðræðisflokka í menningar-
ríkjum tvítugustu aldar, og ýmiss konar útlegging og fortúlkun
þessarar sögu reynist meginhluti af því stjórnmálafóðri, sem al-
menningi er miðlað á þeirri upplýsingarinnar öld. Þessi átakanlega