Tímarit Máls og menningar - 01.10.1961, Qupperneq 11

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
baráttu Sósíalistaflokksins og alls
þorra almennings. í þeim fáu orðum
sem ég segi hér í kvöld mun ég því
fyrst og fremst ræða um Efnahags-
bandalagið.
En áður en ég vík að bandalaginu
sjálfu langar mig til þess að minnast
á þá röksemd fyrir aðild Islands sem
mest er flíkað í stjórnarblöðunum.
Þau halda því fram að viðskipti okk-
ar séu svo mikil við bandalagslöndin
að það geti riðið okkur að fullu efna-
hagslega, ef við yrðum utan þeirra
háu tollmúra sem Efnahagsbandalag-
ið hleður í kringum sig. Meginrök-
semdin er þannig sú að við séum til-
neydd að ganga í þetta bandalag. En
þessi nauðungarrök standast engan
veginn. Utflutningur okkar til þeirra
landa sem þegar eru í Efnahags-
handalaginu nam á síðasta ári 321
milljón króna eða aðeins rúmum 12%
af heildarútflutningi okkar. Þessi við-
skipti áttum við, þótt við stæðum ut-
an bandalagsins, vegna þess að í
samningnum um Efnahagsbandalag
Evrópu eru ákvæði um tollfrjálsa
kvóta á vörutegundum sem bandalag-
ið vanhagar um. Þessara ákvæða um
tollfrjálsa kvóta munum við njóta
ekki síður en aðrir meðan bandalagið
skortir fiskafurðir.
Þetta atriði sem stjórnarblöðin hafa
mest hampað í blekkingarskyni er því
næsta einfalt. Meðan bandalagið van-
hagar um fisk getum við selt þangað
afurðir okkar hér eftir sem hingað til.
Komi hinsvegar upp það ástand með
aukinni framleiðslu og aðild fleiri
ríkja, að bandalagið hafi nægan fisk,
er það okkur sízt í hag að binda okk-
ur við markað sem er fullur fyrir og
þrengja um leið alla sjálfstæða mögu-
leika okkar til viðskipta við aðra.
Það væri mikil glópska að einblína
svo á markað sem í fyrra tók við 12%
af heildarútflutningi okkar að við
heftum getu okkar til að hagnýta aðra
markaði sem tóku við sjöfalt meira
magni.
En þótt röksemdin um viðskipta-
hagsmuni sé höfð á oddinum, er til-
gangur bandalagsins margfalt víð-
tækari og alvarlegri. Samningurinn
sjálfur er ásamt fylgiskjölum hvorki
meira né minna en 378 prentaðar síð-
ur, þannig að þess er enginn kostur
að rekja hann hér til nokkurrar hlít-
ar. Hins vegar hefur efnahagsmála-
ráðuneyti íslenzku ríkisstjórnarinnar
látið trúnaðarmenn sína gera útdrátt
úr samningnum og semja um hann
ritgerð, og heitir það merka plagg
„Skjal F/6“. Ég mun fyrst og fremst
styðjast við frásögn þess svo að eng-
inn vafi geti leikið á því að skilning-
ur íslenzku ríkisstjórnarinnar sé túlk-
aður að fullu. Og í þessu plaggi ís-
lenzku ríkisstjómarinnar segir svo
skýrt og skorinort á bls. 9: „Þó að
markmið sjálfra ákvæða Rómarsamn-
ingsins séu efnahagslegs eðlis ein-
vörðungu, mætti vel halda því fram,
að í víðtœkara skilningi séu þau í
249