Tímarit Máls og menningar - 01.10.1961, Side 83

ERLEND TÍMARIT
ins um „endanlegan sigur eftir almenn
kjarnavopnaátök“, að í kjarnavopnastyrjöld
verður enginn sigurvegari.
Við erum þess fullvissir að frekari fjölgun
kjamorkuvelda mundi þýða enn eitt skref í
áttina til styrjaldar. Einkum og sér í lagi á
svæðum þar sem pólitísk vandamál em jafn
flókin og í Miðevrópu. Staðsetning kjama*
vopna — í hvers þágu sem hún væri —
mundi ekki færa öryggi heldur mikla hættu.
Og miklar hirgðir annarra vopna í Mið-
evrópu geta líka orðið örlagaríkar.
Eina stefnan, sem væri í þágu þýzku þjóð-
arinnar og slaka mundi á spennunni í al-
þjóðamálum, væri að draga sig til baka:
skapa hernaðarleg skil valdblakkanna í
Miðevrópu. Mynda kjamavopnalaust svæði
og takmarka annan vopnabúnað jafnframt,
bæði þýzku ríkin segðu sig úr hernaðar-
bandalögum og stórveldin — einnig Sovét-
ríkin — gæfu örugga tryggingu á þessari
hernaðarstöðu.
Samningurinn við Austurríki og hemað-
arstaða þess ættu að geta gefið fyrirheit um
hliðstæðar lausnir á öðrum svæðum þar
sem spennan er mikil.
Sambandsstjómin ætti í þágu þýzks al-
mennings að gera það að sínu máli að
styðja eindregið almenna afvopnun með eft-
irliti, og sjálf ætti hún að leggja sinn skerf
til þeirra mála. En sambandsstjómin held-
ur augsýnilega að sér höndum í þessum
málum, og því leggjum við eftiríarandi hug-
mynd fyrir þegna Sambandslýðveldisins:
Tillaga um þýzkt framlag til afvopnunar
og fyrsta skrefið í átt til tilslökunarstefnu í
Miðevrópu:
Að háðir hlutar Þýzkalands afsali
sér kjarnavopnum. Báðir hlutar
Þýzkalands semji við núverandi
bandamenn sína um að búa ekki
heri sína í Þýzkalandi kjamavopn-
um. Vígbúnaði verði hætt og birgðir
annarra vopna takmarkaðar í báð-
um hlutum Þýzkalands.
Slík stefna mundi gera allar neyðaráætl-
anir óþarfar og beina efnalegum öflum
þjóðarinnar til félagslegra og menningar-
legra afreka. Slík stefna er þar að auki eina
færa leiðin til að skapa skilyrði fyrir end-
ursameiningu Þýzkalands.
Við skorum á valdamenn Þýzkalands að
leggja þessari stefnu lið.
Við endurtökum:
Við munum ekki þagna svo lengi sem
atómdauðinn ógnar þjóð vorri: Stefan
Andres, Prof. Dr. Heinrich Duker, Christian
Geissler, Heinz HOpert, Gerd Hirschauer,
Dr. Erich Kastner, Dr. Arno Klönne, D. D.
Heinz Kloppenburg, D. Martin Niemöller,
Prof. Dr. Karl Stoevesandt, Prof. Heinrich
Vogel, Prof. D. Ernst Wolf.
VIÐ ANDLÁT ERNEST HEMINGWAYS
Slysið dularfulla, sem nýlega batt enda á
feril Hemingways varpar einkar skím
Ijósi á þennan feril. Ekki svo að skilja að
deilur sem staðið hafa um hugsanlegt sjálfs-
morð skipti miklu máli; samt hlýtur dimm-
ur hvellur veiðibyssunnar að bergmála yfir
skoðanir okkar á skáldinu og bókum þess,
verkum sem hann lagði svo mikið í af sjálf-
um sér. Zola deyr: glæpur eða slys? Það
skiptir meginmáli því ef það er glæpur
skýrist staða hans sem manns í skoðanalega
fjandsamlegri borgarastétt, eða a. ra. k.
skerpist athyglin á pólitískar athafnir hans:
en þetta breytir engu um það að Rougon-
Maquart er mynd af tímabundnum heimi.
En jafnvel þó við vitum ekkert með vissu
TÍMAKIT MÁLS OC MENNINGAR
321
21