Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1978, Side 70

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1978, Side 70
í 'Tímarit Máls og menningar börnin karpa innbyrðis. Sögumaður veit ekki hvers vegna, en hann „fann hatrið ólga til Kristjáns, pabba og mömmu". (46) Þetta er dæmi um fólk sem þekkir ekki óvini sína, arðræningjana, en „geltir“ þess í stað „að bræðraskuggum“. Sagan Farísearnir greinir frá tvennum hjónum og viðhorfi þeirra til ame- ríska hernámsliðsins. Onnur hjónin selja því sand af lóð sinni. Hin hjónin, Páll og kona hans, bölsótast hins vegar út í þau, kalla þau „farísea“ og gróða þeirra „blóðpeninga“. Þau banna syni sínum að þiggja nokkuð af hermönnunum. Móðirin reynir að útskýra fyrir drengnum í hverju hernám felst: Nú það er þegar góðir menn mata þig (...) og þú étur hvort sem þér er Ijúft eða leitt þeirra mat. Annars skjóta þeir. Og að lokum geturðu ekki skitið hjálparlaust. Það er svo sem ekkert dónalíf. (112) Þó móðirin skilji þannig eðli hernámsins og áhrif þess á fólkið í landinu, er hún (og faðirinn einnig) aðeins á móti því í orði en ekki á borði. Græðgi þeirra og tvöfalt siðgæði koma fram í því að hirða laumulega peninga þá sem sonurinn hefur að þeirra mati „sníkt“ hjá Kananum. Rakstur er lengsta og viðamesta „fjölskyldusagan“. Þar koma m. a. vel í ljós orsakir peningagræðginnar sem setur svo mjög svip á fólkið sem þar er lýst. Sagan greinir frá heimsókn afkomenda, þ. e. barna ásamt mökum og barnabörnum til afa og ömmu í sveitinni. Þótt yfirskin heimsóknar- innar sé að færa gömlu hjónunum steiktar bollur og Lorelíkremkex og láta börnin njóta „heilbrigðrar sveitasælu“, er tilgangurinn annar. Afkom- endunum er mikið í mun, að gömlu hjónin bregði búi sem fyrst, svo þau geti selt Kananum landið undir sel- og fuglaveiðar, því „enginn vill taka við óvéltæku búi nema kannski varnarliðið“. (95) Systurnar, mágarnir og barnabörnin einkennast af ruglingi, hraða og stefnuleysi. Ræturnar að þessu öllu má rekja til hernáms, stríðsgróða og þeirrar fjárgræðgi sem hann hafði í för með sér. Þetta kemur vel fram hjá konu Páls, eina sonar gömlu hjónanna: ... ég slægi ógjarnan hendi móti aukaaðstoð, úr því stríðspeningarnir sluppu nokkurn veginn fram hjá þessu heimili. En takist honum (Mumma) að leigja þeim allar heiðarnar, þá gerir guð hreint kraftaverk og kaninn... (99) (Innskot mitt.) Mummi er einn máganna, forsjá fjölskyldunnar, sagður innsti koppur í búri Kananna „sem þeir míga í“. Hann ætlar t. d. að koma strákpattanum, 288
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.