Tímarit Máls og menningar - 01.11.1980, Blaðsíða 111

,,A mjóum fótleggjum sínum . .
Veigamesti efnisþáttur í HHðiti á sléttunni er heimspekileg íhugun um tilveru
mannanna og þann veruleika sem við lifum í. Hver hann eiginlega sé og hvernig
við upplifum hann. Settar eru fram spurningar sem e. t. v. er meira virði að spurt
sé en að við þeim fáist svör. Prósaljóðin eru einkar vel fallin til þess að setja fram
slíkar spurningar, vegna þess hve skáldið er óbundið af öðru en að setja fram
hugrenningar sínar.
Eter 83 er ágætt dæmi um hvernig skáldið notfærir sér þessa eiginleika
prósaljóðsins:
Þú sem ert ekki hér, hvers vegna skyldi mér vera ljóst að þú ert hér ekki ? Eg slæ
þessari spurningu fram af því mér finnst það skrýtið að ég, sem tek mjög illa eftir
þvi sem hér er, skuli veita því athygli sem er hér ekki. Mig langar til þess að vita
hvar þú ert, hvernig þér liður, hvort þú ert að brosa eða ekki, hvort þú ert vakandi
eða hvort þú ert sofandi og hvernig þú ert ef þú vakir og hvernig þú ert ef þú
sefur, og hvort þú sért yfirleitt til. Þ.ið langar mig að vita.
Þetta Ijóð er ekki myndrænt i eiginlegri merkingu þess orðs, nema segja
megi að brugðið sé upp mynd af engu, því sem ekki er hér heldur einhversstaðar
annarsstaðar. Neikvæðri mynd, mynd af því sem ekki er á myndinni sem verið er
að lýsa. Svipuðu „neikvæði“ er einnig beitt i Játning 84 og í FjÍJll 102. Þessar
spurningar um skynjun okkar á tilverunni hafa lengi verið viðfangsefni heim-
spekinga og skálda en eins og þær eru hér settar fram mynda þær sérstakt
mynstur og koma að okkur úr nýrri og óvæntri átt.
Efinn um það að við séum þau sem við höldum okkur vera og grunurinn um
að tilveran sé meira og minna blekking setur ákaflega sterkt svipmót á þessa bók.
Hliðin á sléttunni er með stystu ljóðabókum, 31 blaðsíða með 16 ljóðum. En
hér sannast það sem reyndar er löngu vitað, að langt er frá því að magn og gæði
séu i réttu hlutfalli þegar um ljóð er að ræða.
Stefán Hörður er ljóðrænt skáld sem á listrænan hátt sameinar myndræna
náttúruskynjun og djúptæka umfjöllun um vanda einstaklings og samfélags
nútímans.
365