Tímarit Máls og menningar - 01.06.2000, Page 79
32. SÖNGUR
Vinnan er lögin þrálátt þín,
þörfin á tekjum ávallt brýn,
skorti skæða og klæða
bjóða skal síst með sulti heim.
Sárlega má í raunum þeim
betlarans hjarta blæða.
Afla með vinnu brauðsins ber
því bráðlát eymdin og hatrömm er,
sjaldan hún býður sáttir,
hún vill á vegu þúsund þjá,
þungt knýr hún dyra öllum hjá
og laumast um latra gáttir.
Sjáist á engum hræðsluhót,
hótunin síst er nokkur bót.
Hann sem í gáska hótar
lengi að finna ekki er
út hvar nýr háski leynir sér
og annar sér óðar rótar.
Þverhnípi til að þokast frá
og þolraunum til að sigrast á,
af reynslu það rétt ég segi,
að tiltrú mannsins á sjálfum sér
sverði og spjóti betri er
ávallt á ævivegi.
Skynsemi fæðist maður með,
margt fær hann því á vegum séð.
Án hennar áföll skerða,
hún þó í reynd, það veit ég víst,
í varkárni oft hjá sumum snýst,
en óþokkar aðrir verða.
TMM 2000:2
www.malogmenning.is
77