Dagrenning - 01.12.1956, Blaðsíða 22

------------------------------------------------------------------------------^
„Hafið þið séð allar hörmungamar, sem hafa dunið yfir Budapest?
Sé svo, þá skrifið um þær, þegar þið komið lieim.“
Hvað eftir annað vorum við spurðir:
„Hví koma ekki Sameinuðu þjóðirnar eða Vesturveldin oss til hjálpar?“
Síðustu dagana heyrðum við þessa spumingu ef til vill sjaldnar. Ungverj-
ar höfðu misst trúna á þá hjálp.
Á leiðinni frá Budapest til Vínar virtist okkur að baráttunni væri
lolcið í vesturhluta landsins. Rússar hafa á valdi sínu aðalveginn til Vínar
og hafa komið sér upp tíu stöðvum með skriðdrekum og stórskotaliði á
þessu tæplega 200 km. svæði. Barátta frelsissveitanna var vonlaus. Eftir
4—5 daga voru þær sigraðar. Hið rússneska ofurefli gaf engin grið. Hryðju-
verkin flýttu fyrir því, að margir gæfust upp, vegna kvenna og bama. Það
var tilgangslaust að draga upp hvítan fána gegn Rússum. I orrustunni um
Budapest voru engir fangar teknir.
Og nú hefjast brottflutningamir. Fjöldi Ungverja liefur lýst yfir skoð-
un sinni á uppreisninni og getur nú hvaða dag sem er átt von á heimsókn
öryggislögreglunnar, sem hefur verið sett á laggirnar aftur. Sögur gengu
í Búdapest um það, að mörg hundruð stúdentar hafi þegar verið hand-
teknir og fluttir austur. Einhver, sem ég spurði um þetta sagði:
„Hví skyldi það ekki vera satt? Við höfum haft kynni af öryggislögregl-
unni í mörg ár.“
Verkfallsvopnið er nú eina vörn jijóðarinnar gegn ofbeldinu. Síðast
þegar við vissum, var hvergi unnið nema í brauðgerðarhúsum og öðrum
matframleiðslugreinum, og engum kom til hugar að verkfallinu mundi
linna, jjrátt fyrir áróðursmiðana, sem verið var að dreifa út úr rússnesku
skriðdrekunum.
Mikil neyð ríkir í Budapest. Ofan á hungrið og kuldann bætist svo pen-
ingaleysið. Þau bandalagsöfl eru Rússum mikilsverð aðstoð. Og meðan
rússneska herstjórnin er að bíða eftir árangrinum af þeirri aðstoð fara her-
menn Jieirra hús úr húsi til þess að leita að vopnum.“
Hvers vegna kemur enginn til hjálpar?
Þetta segir sjónarvotturinn. Og liann hefur ekki svikist um að flvtja
skilaboðin. ,„Hvers vegna koma Sameinuðu þjóðirnar okkur ekki til hjálp-
ar?“ Er ekki von að vesalings fólkið spyrji. Höfum við ekki „mannréttinda-
stefnuskrá“ Sameinuðu þjóðanna? Er ekki Ungverjaland meðlimur í þessu
bandalagi? Jú—jú. En ekkert gerist.
Sameinuðu jjjóðirnar eru stofnaðar og starfræktar — ekki til að hjálpa
V_________________________—— __________________________________________________<
20 DAGRENNING