Dagrenning - 01.12.1956, Blaðsíða 55

merki. Man ég það glöggt, er ég virti fyrir mér þessi ummerki, en svo
mikill var gaddurinn ofan á leggjunum, að tæpast hefðum við börnin
lagt í það að höggva þá upp. Nú lá öll hrúgan þarna upp höggvin og
svellmulningurinn allt umhverfis.
Ekki hugsaðist mér að athuga hvort vert væri að sjá hvers konar verk-
færi hefði verið notað við verkið, enda mun ég hafa verið innan við
tólf ára aldurs og Jiekkti lítið til annarra verkfæra þá en skóflunnar.
Ekki tel ég nein skynsamleg rök hníga að því, að Jiarna hafi verið
menn að verki. Klukkustundar ferð var til næstu bæja og var enginn af
nágrönnunum líklegur til að fara að taka upp á slíku í náttmvrkri og
vetraríki skammdegisins, enda erfitt að sjá livað slíkt ætti að Jiýða. Það
munu því allir á einu máli, sem til þekktu að Jætta atvik yrði ekki rakið
til eðlilegra orsaka."
2. Bústaðír sálnanna
Nýlega er komin út í annari útgáfu lítil bók. sem nefnist „Vitranir
frá öðrum heimi“. Bók þessi var mikið lesin hér á landi fyrir tuttugu ár-
um eða svo. Bókin er ein af bókum Sadhu Sundar Singh’s og Jjýðingin
eftir séra Friðrik J. Rafnar vígslubiskup. Úr bók Jjessari er eftirfarandi
kafli tekinn:
„í vissum skilningi er allur hinn óendanlegi tilverugeimur andlegur
heimur, Jjví að hann er fylltur af Guði og Guð er andi. Á hinn bóginn
má líka segja, að Jiessi jarðneski heimur sé andleg tilvera, því að íbúar
hans eru andar, klæddir holdslíkama.
En það er líka til annar andalieimur, sem er bráðabirgðabústaður sáln-
anna eftir að þær hafa skilið við líkamann. Það eru millisvið milli ljóss
og dýrðar hinna hæstu himna og rökkurs eða myrkurs hinna lægstu helvíta.
Á þessum millisviðum eru óteljandi tilverustig og hver sál fer á }>að svið,
sem líf liennar í heiminum hefur gjört liana hæfa til. Þar er sálin frædd
af englum, lengri eða skemmri tíma, og lieldur síðan hærra upp til sam-
félags við góða anda í meira ljósi, — eða niður til illra anda í myrkrinu —
allt eftir skapferli, eðli og Jiroska sálarinnar.“
DAGRENNING 53