Dagrenning - 01.12.1956, Blaðsíða 42

á hvíldardegi. Drottinn svaraði hræsn-
isumvöndun Fariseanna og skýrði um
leið frá sjúkdómsorsök konunnar. Það
var Satan, sem hafði haldið henni í
fjötrum:
„Og kona þessi, sem er dóttir Abra-
liams og Satan hefur haldið í fjötrum í
átján ár, mátti hún ekki leyst verða úr
fjötrum þessum á hvíldardegi?“ (Lúk.
13, 16).
Ennfremur skulum vér athuga orð
Péturs um Krist og að hann talar í senn
um lækningastarfið og frelsun frá und-
irokun Satans:
„Þetta erindi þekkið þér . . . Söguna
um Jesúm frá Nazaret, hversu Guð
smurði hann heilögum anda og krafti,
hversu hann gekk um kring, gjörði gott
og græddi alla, sem af djöflinum voru
undirokaðir, því að Guð var með hon-
um“ (Post. 10, 38).
Vér sjáum því, að lækningin var í
reynd frelsun fólksins frá undirokun
djöfulsins. Þetta er ekkert líkingamál.
Þegar vér sjáum og lesum um krafta-
verk Drottins vors, kemur venjulega í
ljós, að illir andar áttu að einhverju
leyti sök á sjúkdómunum. Þá varð að
reka út áður en fólkinu gæti batnað.
Biblían talar um daufa anda, dumba
anda, óða anda, sjúkleiksanda, villu-
anda, svika-anda, lyga-anda, særingar-
anda, spásagnaranda, ranglætisanda, illa
anda og óhreina anda. Allir valda þeir
fólki Jrjáningum og leiða það í villu á
ýmsa vegu.
Utrekstur illra anda.
„Þessi tákn skulu fylgja þeim, er trúa:
í mínu nafni munu þeir reka út illa
anda“ (Mark. 16, 17). Þegar beðið er
fyrir sjúkum á guðlegum lækninga-
samkomum eru margir illir andar rekn-
ir út. Hinn illi andi, sem út hefur
verið rekinn, reynir strax að komast
aftur inn í líkamann (Lúk. 11, 24—26).
Illir andar eiga mjög auðvelda leið að
sumum, sökum synda þeirra, vantrúar
eða einhvers líkamlegs veikleika. Aug-
un eru hlið sálarinnar, og þess vegna
er fólki ráðlagt að lúta höfði, í varúðar-
skyni, Jregar verið er að biðjast fyrir og
reka þessa illu anda vit. Þessi aðvörun
er ekki ætluð til þess að læða ótta inn í
hjörtu fólks, því að óttinn er tæki óvin-
arins. En menn verða að muna það, að
þegar verið er að berjast við magnaða,
illa anda, erum vér í vissum skilningi
staddir á umráðasvæði djöfulsins. Guð
einn er Jress megnugur, að reka út illa
anda, og þcgar nráttur hans er að verki,
eigum vér að vera fullir lotningar.
Því miður eru þeir til, er skopast að
starfi þeirra, sem reka út illa anda.
Þetta er ein stærsta syndin, sem hægt er
að drýgja. Það liggur við að hún sé ein
þeirra synda, sém ekki verða fyrirgefn-
ar (sbr. Matth. 12, 22—23). Eitt sinn rak
Jesús illan anda út af manni, sem verið
hafði mállaus og heyrnarlaus. Farise-
arnir þurftu að skýra lækninguna á ein-
hvern hátt og gerðu það á þá leið, að
Kristur ræki út anda með fulltingi
Beelsebuls, foringja illu andanna. Jesús
svaraði þeim með hörðum ávítum. Hann
spurði í fyrsta lagi: „Ef ég rek illu and-
ana út með fulltingi Beelsebúls, með
hvers fulltingi reka Jrá synir yðar þá
út?“ Þessu gátu Farísearnir ekki svarað,
því að þeir vissu að þeir höfðu ekkert
vald til þess að reka út illa anda. Hann
sagði þeim líka að vald sitt til þess að
reka út illa anda, sannaði að guðsríki
væri komið. Ennfremur sagði hann, að
Satan gæti ekki rekið Satan út, því
hvernig ætti ríki hans þá að standast.
40 DAGRENNING