Dagrenning - 01.12.1956, Blaðsíða 27

------------------------------------------------------------------------- >
Margt bendir til þess að hinn pólski útlagi hafi hér rétt að mæla. Hann
segir enn fremur: „Atburðir þeir sem orðið hafa í Póllandi og Ungverja-
landi eiga ekki að neinu leyti rætur í aðgerðum flóttafólks frá þessum
löndum né áskorunum frá því. Hið gagnstæða er raunveruleiki. Útlagarnir
hafa alla tíð hvatt til þess að sýna þolinmæði og grípa ekki til örþrifaráða.
í leppríkjunum er heldur engin skipulögð neðanjarðarhreyfing, hún getur
ekki þrifist vegna þess hve sterk öryggislögreglan er í þessum löndum. Hið
eina sem útlaginn bíður eftir að komi er ný heimsstyrjöld, sem ein getur
levst vandamál þessara þjóða. Við útlagar vitum að Rússarnir beygja sig
aðeins fyrir valdinu, en við óttumst jafnframt afleiðingarnar, ef því verður
beitt. Það er flóttafólksins eilífa vandamál.“
Þessi skoðun hins landflótta pólska bónda er verð fyllstu athygli. Hún
kemur svo vel heim við margt, sem nú er að gerast. Ein grundvallarkenn-
ing hinna miklu samsærispostula kommúnismans og zíonismans er einmitt
þessi, að lokka þá í gildrur, sem ekki er treystandi, og láta þá svo hverfa.
Þetta er gert innan kommúnistaflokkanna með miklum árangri oft og
einatt. Anna Pauker, Raksi, og nú síðast Nagy, eru þar talandi tákn. Hinu
sama bragði má með góðum árangri beita gegn smáríkjum, sem ekki eru
talin nægilega „trygg“.
Nú er búið að kæfa frelsishreyfingu Ungverja í blóði, og nú verða tök-
in hert enn meir bæði á einstaklingum og þjóðum fyrir austan tjald. — Og
Vesturlönd sitja með hendur í skauti og horfa á. Þau þora hvorki að
hreyfa hönd né fót af ótta við nýja heimsstyrjöld. En sú styrjöld kemur
fyrr eða síðar, hvað sem hver segir. Verður betra að mæta hinum heiðnu,
lituðu þjóðflokkum, þegar búið verður að murka lífið úr öllum hinum
hraustu og hugdjörfu smáþjóðum Evrópu? Það er aðeins heimskingi,
sem bíður eftir því, að reyna að bjarga lífi sínu, þar til búið er að binda
hann á höndum og fótum. En eftir því virðast „hinar frjálsu þjóðir“ bíða
nú, undir forustu Bandaríkjanna og Hinna sameinuðu þjóða.
Lærdómsríkur samanburður.
Það getur verið lærdómsríkt að bera saman sögu liðins tíma og þá
atburði, sem eru að gerast á þeim tíma, sem yfir stendur.
Fyrir síðustu heimsstyrjöld var svo ástatt í Evrópu, að í vesturhluta
álfunnar voru frjálsar þjóðir, sem bjuggu við lýðræðisskipulag. Þar af voru
þrjú stórveldi: Bretland, Frakkland og Þýzkaland. Þýzkaland var þá höfuð-
vígi hins vestræna frjálsa heims, því að Bandaríkin einangruðu sig frá
samvinnu við aðrar vestrænar þjóðir. En milli þessara stórvelda og Sovét-
ríkjanna voru mörg smáríki, sem voru sjálfstæð og óháð. Þessi ríki voru:
-__________________________________________________________________________J
DAGRENNING 2S