Gripla - 20.12.2010, Blaðsíða 86

GRIPLA86
illic astantes omnes super eam amarissime flebant, et dicebat quidam ex eis: O
Margarita, uere dolemus te, quia te nudam laniari conspicimus. O qualem decorem
propter incredulitatem tuam perdidisti. Præfectus iste iracundus est et perdere te
festinat et delere de terra memoriam tuam. Crede illi et uiues. Beata Margarita
respondit: O mali consultores. Ite uiri ac mulieres ad opera uestra, mihi autem deus
adiutor est. O mali consiliarii, o impudici, quid putatis? Si corpus meum extermi-
natur, anima mea cum iustis uirginibus requiescet. Per ista corporum tormenta
animæ saluæ inueniuntur. Credite uos in dominum meum, qui fortis est in ueritate
et petentes se exaudit, pulsantibus aperit portas paradisi. Nam ego uobis non au-
dio, nec deos uestros surdos et mutos manu hominum factos adoro. Et dixit præ-
fecto: Tu facis opera patris tui Sathanæ. O audax canis et impudens, mihi autem
Deus meus adiutor est. Et si in carne mea data est tibi potestas, animam meam
Christus eruet de manu tua. O horibilis, o insatiabilis leo Deo abominabilis et
Christo, confuse cuius uirtute coniicieris in perpetua pœna. Benedictus est domi-
nus Deus meus in sæcula sæculorum. Amen. Tunc præfectus iratus iussit eam in
aere suspendi et cum ungulis accerbissimis carnes eius disrumpi. Beata autem Mar-
garita aspiciens in cælum dixit: Circumdederunt me canes multi, concilium malig-
nantium obsedit me. Tu autem Deus in adiutorium meum exsurge. Erue animam
meam et de manu canis unicam meam. Salua me ex ore leonis et a cornibus uni-
cornium humilitatem meam. Conforta me, Christe, et da mihi spem uitæ, ut pen-
etret oratio mea cælos. Transmite mihi columbam de cælo, quæ ueniat mihi in
adiutorium, ut immaculatam tibi obseruem uirginitatem meam et dimicem contra
aduersarium meum facie ad faciem et uideam deiectum inimicum meum, qui me-
cum pugnat. Quid illi nocui, ignoro; vincam eum et dem fiduciam omnibus uirgini-
bus confidere, quia nomen tuum benedictum est in sæcula. Carnifices uero accesse-
runt et mactabant corpus eius. Nam impius præfectus clamide faciem suam oper-
iebat, quia pro sanguinis effusione nequaquam poterat eam aspicere. Itidem ceteri
faciebant. Præfectus dixit: Quid est, quod non audis, Margarita, neque tuimet ip-
sius misereris? Et carnes tuæ iudicio meo mactatæ sunt. Consenti mihi et adora
deos meos, ne male moriaris. Si autem me non audieris, gladius meus dominabitur
carni tuæ et ossa tua ego dispergam et neruos tuos dinumerabo ante omnes. Ad
quem beatissima Margarita respondit: O inique et impudens, si ego carni meæ
misereor, anima mea utique in interitum uadit sicut et tua. Sed ideo carnem meam
tradidi in tormenta, ut anima mea coronata sit in cælis. Hic iratus Olibrius iussit
eam recludi in carcerem. Erat enim hora septima. Et duxerunt eam et recluserunt
in carcere tenebroso. Ipsa uero introiens consignauit corpus suum signaculo Chris-
ti et cœpit orare ac dicere: Deus, qui iudicium sapientiæ decreuisti, quem contrem-
iscunt omnia sæcula et in eis habitantes, quem expauescunt omnes potestates, des-
peratorum spes, pater orphanorum et iudex uerus, lumen de lumine, respice in me,
quia sola sum, unica patri, et ipse me dereliquit, ne tu me derelinquas, domine
Deus. Aspice in me et miserere mei. Præcipe, ut uideam inimicum meum, qui
contra me pugnat, et iudicium afferam contra eum, ut loquar cum eo facie ad
faciem. Tu es iudex uiuorum et mortuorum, tu iudica inter me et illum, et enim in