Gripla - 20.12.2010, Blaðsíða 98

GRIPLA98
Margareta svaraði: “Eigi er mér lofat at segja þér þetta, því at þú ert eigi verðr
at heyra miskunn guðs.”
*Djǫfullinn svaraði: “Satanas heitir konungr várr sá er braut var rekinn ór
paradísu. En ef þú vill vita líf várt ok eðli ok kyn, *þá rannsaka þú bœkr þeira
Jamne ok Mambre ok mantu þá finna it sanna kyn várt. En ek þori ekki at segja
þér, því at ek sé Krist standa hjá þér *ok hræðumk ek hann, því at várar gǫtur eru
eigi á jǫrðu heldr fǫrum við með vindum í lopti. En ek bið fyrir guð þann er þú
trúir á at þú hneykir mik eigi lengr framarr, heldr bintu mik í nǫkkuru jarðarskauti
allt til andláts þíns svá at ei berjumk ek í gegn þér svá sem *Salomon gerði í lífi
sínu, er oss byrgði marga í einu keri, en eptir hans dauða kómu babilonsis menn ok
brutu kerit ok hugðu gull mundi í vera. Urðu vér þá lausir ok fyldum heim
þenna.”
Heilǫg Margareta mælti: “Þegi þú, illgjarn fjándi, því at ek vil eigi lengr heyra
orð af munni þínum.”
Hon sendi þá fjándann niðr í nǫkkuru horni myrkvastofunnar ok mælti: “Far
á braut *andskoti.” *Þá tók jǫrð við honum.
Annan dag eptir *bauð greifinn at leiða Margaretu fyrir sik, en hon signaði
allan líkama sinn með marki Krists. Greifinn mælti: “Lát at mér ok blóta goðum
mínum, því at þér sómir at gǫfga þau.”
Margareta svaraði: “*Þér sómir heldr, greifi, at gǫfga guð ok Jesú Krist son
hans, svá at þú verðir vinr spámanna *ok værir þú þá þess verðr, ef þú værir eigi
vinr skurðgoða.”
Greifinn mælti við sína menn: “Fœrið hana ór klæðum *ok festið hana á tré ok
haldið brǫndum brennundum at henni.”
*Þjónar gjǫrðu sem þeim var boðit. En heilǫg Margareta bað fyrir sér ok mælti:
“Brendu lendar mínar <ok> *hjarta mitt, dróttinn, svá at eigi sé illska í mér.”
Greifinn mælti: “Láttu at mér ok lút goðunum.”
Margareta svaraði: “Eigi læt ek at þér at gǫfga goð þín blind ok dauf, því at eigi
má djǫfull stíga yfir hreina mey, því at dróttinn merkti mik marki sinnar dýrðar.”
Þá lét greifinn fœra þangat ker eitt stórt fullt af vatni. Síðan lét hann binda
*Djǫfulinn ... ór paradísu] Ek var rekinn ór paradís, sagði fjándinn, ok konungr várr 428a *þá
rannsaka þú ... segja þér] þá máttu finna á bókum þeira Jamnes ok Mambres er forðum váru á
Egiptalandi. Man ek eigi segja þér framarr 428a *ok hræðumk ek hann ... svá] ok fyrir þann inn
sama sœri ek þik at þú kvelir mik ei lengr ok bitt mik heldr í nǫkkuru jarðarskuggi at ek gera
eigi réttlátum mǫnnum mein 428a *Salomon] + konungr 428a *andskoti] – 428a *Þá tók jǫrð
við honum] En hann sǫktisk þegar 428a *bauð greifinn at leiða Margaretu fyrir sik] lét Olibríus
greifi leiða Margaretu fyrir dómstól sinn 428 *Þér sómir ... þú verðir] Láttu at mér ok gǫfga guð
Jesúm Krist ok gersk 428a *ok værir þú ... vinr skurðgoða] en hafna átrúnaði goðanna 428a *ok
festið ... at henni] ok berið hana með logundum brǫndum ok festið hana upp í tré 428a *Þjónar
gjǫrðu] Nú gera þeir 428a *hjarta mitt] – 428