Gripla - 20.12.2010, Blaðsíða 96

GRIPLA96
sér þann er berðisk í mót henni. Þá fell hon á kné ok bað til guðs ok mælti: “*Guð
ósýniligr, er allir brunnar undirdjúps hræðask ok settir endimǫrk sjóvar at eigi
gangi hann yfir þitt boðorð. Þú herjaðir til helvítis ok batt djǫfulinn *ok slektir
veldi fornra dreka. Líttu á mik *ok miskunna þú mér, því at ek em fyrirlátin í
píslum, ok lát eigi þetta dýr *granda mér, heldr *bjóð þú, dróttinn, at ek stígi yfir
hann ok grimleik hans, því at ek veit eigi fyrir hvat hann bersk í gegn mér eða hvat
ek gjǫrða í gegn honum þess er hann vill gleypa mik.”
Ok sem Margareta hafði þetta mælt, þá gein *drekinn yfir hǫfuð henni ok svalg
hana. En *kross sá er Margareta hafði gert áðr fyrir sér *vóx í munni drekans ok
sprakk hann í sundr í tvá hluti. En heilǫg Margareta gekk *ór kviði hans heil ok
ósǫkuð.
Nú lítr hon til vinstri handar sér sitja annan djǫful *svá sem svartan mann ok
bundnar hendr við *lær. Ok sem Margareta sér þetta, þá fell hon til bœnar ok
mælti: “*Lofa ek ok dýrka ek nafn þitt, guð minn. Fagna ek ok gleðjumk ek þér,
Jesús Kristús, ódauðligr konungr, grundvǫllr ok upphaf allrar speki, eilífr konungr
ótalligra engla. Gleðjumk ek ok fagna ek er ek sé blómgask trú mína ok ek sé fagn-
að andar minnar. *Sé ek dreka niðr fallinn á jǫrð *ok stǫðvaðan olmleik hans. Sé ek
helvítisorm troðinn undir fótum ok daun hans brott faranda *frá mér. *Sé ek kross
minn blómgask ok líkama minn bera sætleiks ilm. Sé ek fagnað ok gleðjumk ek því
at ek felda dreka ok trað ek niðr dirfð hans en ek held eilífri trú. Þakkir geri ek þér
*heilagr ok ódauðligr konungr ok eilífr. Þú ert hjalp syndugra ok styrktarstǫpull
píslarvátta þinna, grœðari allra þjóða um aldir alda.”
Ok sem hon hafði þetta mælt, þá reis djǫfullinn sá er bundinn var ok tók í hǫnd
henni ok mælti: “*Œrið hefir þú nú at gjǫrt ok lát af at kvelja mik, því at ek sé þik
staðfasta á bœnum. Ek senda bróður minn í dreka líki at gleypa þik ok taka minn-
ing þína af jǫrðu ok *fyrirfara fegrð þinni ok meydóms þíns. En þú banaðir honum
með marki Krists *ok viltu nú enn þó mér bana.”
Þá greip Margareta í hár djǫflinum ok beygði hann til jarðar ok steig inum
hœgra fœti á hals honum ok mælti: “Lát af illgjarn morðingi at freista mín, því at
Kristr er hlífskjǫldr meydóms míns en ek em ambátt Krists þess er nafn hans er
lofat ok blezat um aldir alda.”
*Guð ósýniligr] Þú guð 428a *ok slektir veldi fornra dreka] – 428a *ok miskunna þú mér]
til hjalpar 428a *granda mér] stiga yfir mik 428a *bjóð þú ... gleypa mik] láttu mik stiga yfir
hann 428a *drekinn] ormrinn 428a *kross sá er Margareta] af krossmarki því sem mærin 428a
*vox í munni drekans ok] þá 428a *ór kviði hans heil ok ósǫkuð] heil frá drekanum ok ór hans
kviði 428a *svá sem svartan mann] – 428a *lær] + hann var svartr ok leiðiligr 428a *Lofa ek
... Jesús Cristus] Lofaðr vertu 428a *Sé] Sá 428a *ok stǫðvaðan olmleik hans. Sé] Sá 428a *frá
mér] – 428a *Sé ek kross .. eilífri trú] Sá ek miskunn heilags anda er ek banaða drekanum ok
trað ek hann undir fótum 428a *heilagr ok ódauðligr ... þjóða] eilífr konungr, læknir synd-
ugra, prýði píslarvátta 428a *Œrið ... á bœnum] Þǫrf vinnr þér, Margareta, bœnir þínar 428a
*fyrirfara fegrð þinni ok meydóms þíns] glata fegrð meydóms þíns 428a *ok viltu enn þó mér
bana] – 428a