Són - 01.01.2004, Side 49

Són - 01.01.2004, Side 49
MÁLSHÁTTAKVÆÐI 49 brandur Vigfússon benti á skyldleika við 78. vísu „Sólarljóða“: „Arfi, faðir / einn eg ráðið hefi / og þeir Sólkötlu synir / hjartarhorn það / er úr haugi bar / hinn vitri Vígdvalinn.“32 8 Síðasta ljóðlínan helsti eru nú minni forn minnir eilítið á orðin sem Ægir mælir í Snorra-Eddu þegar Bragi hefur sagt honum söguna um Ölvaldasyni og gullið þeirra en hún var rakin hér að framan: „Það þykir mér vera vel fólgið í rúnum.“ helsti: ‘um of’. Þetta erindi er allt bundið við sög- una um dauða Baldurs sem alkunn er af frásögn Snorra í 49. kafla „Gylfaginningar“. 1 svipur merkir hér ‘(skyndilegur) missir eða tjón’. Bein orðaröð væri: (það) þótti svipur að syni Friggjar, þ.e. Baldri. 3 Her- móður var sonur Óðins. Hann var kallaður Hermóður inn hvati og reið á Helveg að bjóða Helju út- lausn og freista þess að fá Baldur aftur heim í Ásgarð. Hermóður lagði því svo sannarlega sitt af mörkum til þess að auka (Baldri) aldur. 4 Éljúðnir hét salur Heljar. sólginn (eldra solginn) er lh.þt. af sögninni að svelg(j)a: ‘gleypa í sig’. vann sólginn Baldur: ‘fékk gleypt Baldur’. 6 aukið var þeim hlátrarbann: ‘harmur þeirra (goðanna) var mikill’. 8 jaga: ‘nauða, hreyfa fram og aftur’. Uppruni sagnarinnar er umdeildur, ef til vill er um tökuorð að ræða. Sögnin kemur þó fyrir í fornu máli, til dæmis í Morkinskinnu:33 „[…] at eigi skyldi ávallt jaga á enni sömu sök.“ Merkingin er greinilega sú sama hér: ‘klifa á, staglast á’. Skáldinu tekst einkar vel upp í þessu erindi. Málshættirnir mynda merkingarlega samfellu þar sem eins og leynd saga liggur milli línanna. 1 sitt mein þykir sárast hveim: 10 9 Friggjar þótti svipur að syni. Sá var taldur úr miklu kyni. Hermóður vildi auka aldur. Éljúðnir vann sólginn Baldur. Öll grétu þau eftir hann. Aukið var þeim hlátrarbann. Heyrinkunn er frá honum saga. Hvað þarf eg um slíkt að jaga. Sitt mein þykir sárast hveim. Sáttargjörð er ætluð tveim. Oddamaður fæst oft hinn þriði, jafntrúr skal sá hvárra liði. 32 Sólarljóð (1991:38, 102-105). 33 Morkinskinna (1867:183).
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152

x

Són

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Són
https://timarit.is/publication/1139

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.