Són - 01.01.2004, Page 150

EYSTEINN ÞORVALDSSON150
eða hyggjast ekki lengur nýta þau stílbrögð sem tengjast hugvitssam-
legri notkun ljóðstafa og hrynjandi.
Ljóðlistin þarf sífellt að öðlast nýtt vaxtarmegn eins og aðrar list-
greinar svo að hún megi blómstra. Ytri aðstæður hafa löngum talist
ljóðlistinni óhagstæðar á tækniöld sem nú orðið einkennist af hrað-
virkri upplýsingatækni og yfirgangssamri afþreyingu. Liðin eru rúm
fjörutíu ár síðan Hannes Pétursson orti ljóð sem lýsir nokkrum ugg
um afdrif ljóðsins:19
Hvers mega sín orð ljóðsins?
Stálið hefur vængjast
og flýgur
langt út fyrir heimkynni arnarins.
Hvers mega sín orð þess?
Með samanburði ljóðanna hér að framan mætti líka spyrja hvort orð
ljóðsins megi sín meira eftir ljóðbyltinguna á síðustu öld. Ljóðið býr
yfir goðsögulegu lífsmagni eins og Hannes segir líka í kvæði sínu: Það
er gert af dyn kattarins og rótum bjargsins. Nægir það til þess að
tryggja því gæfu og gengi til frambúðar?
HEIMILDIR
Bendedikt Gröndal. 1948. Ritsafn I. Ísafoldarprentsmiðja, Reykjavík.
Davíð Stefánsson. 1924. Kveðjur. Reykjavík.
Einar Bragi. 1955. „Sjödægra“ [ritdómur]. Birtingur 4:38–39.
Einar Bragi [bjó til prentunar]. 1958. „Talað við gesti.“ Birtingur 3–4:19–
40.
Einar Bragi. 1969. Við ísabrot. Ljóðkynni, Reykjavík.
Guðmundur Friðjónsson. 1925. Kvæði. Þorsteinn Gíslason, Reykjavík.
Gyrðir Elíasson. 1991. Vetraráform um sumarferðalag. Mál og menning,
Reykjavík.
Halldór Laxness. 1971. Sjömeistarasagan. Helgafell, Reykjavík.
Halldór Laxness. 1980. Grikklandsárið. Helgafell, Reykjavík.
Hannes Pétursson. 1962. Stund og staðir. Helgafell, Reykjavík.
Hannes Sigfússon. 1991. Jarðmunir. Mál og menning, Reykjavík.
Jónas Hallgrímsson. 1957. Kvæði og sögur. Mál og menning, Reykjavík.
Matthías Johannessen. 1996. Vötn þín og vængur. Hörpuútgáfan, Akranesi.
19 Hannes Pétursson (1962:45).