Peningamál - 01.11.2002, Side 62

bólguþróun miðað við vísitölu neysluverðs, sem
verðbólgumarkmið Seðlabankans miðast við. Eins
og sést á myndinni er verðbólguþróunin yfir allt
tímabilið mjög áþekk. Kjarnavísitölurnar uppfylla
því þá kröfu að endurspegla álíka meðalverðbólgu til
lengri tíma, þó að frávik til skamms tíma séu eðlileg.
Þannig rís verðbólga hærra í upphafi þessa árs og
hefur lækkað hægar en samkvæmt vísitölu neyslu-
verðs. Mæld verðbólga er nú um 4% samkvæmt
kjarnavísitölunum en aðeins 3% samkvæmt vísitölu
neysluverðs.
Þessir tveir mælikvarðar á undirliggjandi verð-
bólguþróun ættu því að nýtast Seðlabankanum við
mótun peningastefnunnar, þrátt fyrir að verðbólgu-
markmið bankans sé miðað við vísitölu neysluverðs.
Þessar vísitölur verða því eingöngu notaðar til hlið-
sjónar við mótun stefnunnar.
Heimildir
Berg, C., (1999), „Inflation forecast targeting: The Swedish expe-
rience“, Sveriges Riksbank Quarterly Review, 3/1999, 44-70.
Cufer, U., L. Mahadeva og G. Sterne (2000), „Specifying an infla-
tion target: The case of administered prices and other candidates
for exclusion“, í L. Mahadeva og G. Sterne (ritstj.), Monetary
Policy Frameworks in a Global Context. Routledge, Centre for
Central Banking Studies: Bank of England.
Hogan, S., (2000), „Core inflation as an indicator in monetary pol-
icy rules“, í L. Mahadeva og G. Sterne (ritstj.), Monetary Policy
Frameworks in a Global Context. Routledge, Centre for Central
Banking Studies: Bank of England.
Quah, D., og S. Vahey (1995), „Measuring core inflation“,
Economic Journal, 105, 1130-1144.
Roger, S., (1998), „Core inflation: Concepts, uses and measure-
ment“, Reserve Bank of New Zealand Discussion Paper, nr.
G98/9.
Seðlabanki Íslands (2001), „Yfirlýsing um verðbólgumarkmið og
breytta gengisstefnu“, Peningamál, 2001/2, 45-46.
Þórarinn G. Pétursson (2000), „Gengis- eða verðbólgumarkmið
við stjórn peningamála?“, Peningamál, 2000/1, 32-40.
61 PENINGAMÁL 2002/4