Glóðafeykir - 01.04.1979, Síða 31

GLÓÐAFEYKIR
31
Nú er þetta orðið mikið breytt eins og allir vita. Þá þekkti ég ekki
eða heyrði talað um að kaupfélagið tilheyrði sérstakri pólitík eða
stjórnmálaflokki.
Nú — þetta kaupfélag, sem ég hef verið að vitna hér til, var stofnað
1920 og er því um sextugt.
Að endingu vil ég óska Kaupfélagi Skagfirðinga velfarnaðar nú og
framvegis og að því megi auðnast að þjóna vel sínum tilgangi.
Helga Kristjánsdóttir, húsfreyja á Silfrastöðum:
Hvað mér viðvíkur þá vandist ég því á æskuárum að líta á það sem
sjálfsagðan hlut, að vera samvinnumaður. Þar komu til áhrif frá
umhverfi mínu.
Eg ólst upp á framsóknarheimili, svo til allir nágrannar og frænd-
fólk hafði sömu stjórnmálaskoðun og það
síaðist snemma inn í vitund mína, að það
fylgdist að að vera framsóknarmaður og
samvinnumaður, enda líklega allir stofn-
endur Framsóknarflokksins miklir sam-
vinnumenn. Á mínum uppvaxtarárum í
Ljósavatnshreppi hefði áreiðanlega eng-
inn látið sér þau orð um munn fara í þeirri
sveit, að menn i öðrum stjórnmálaflokk-
um en Framsókn, væru ekki síðri fram-
sóknarmenn, þó að nú sé algengt að heyra
því haldið fram. Mín skoðun er sú, að
Framsóknarflokkurinn sé enn í dag sverð
og skjöldur kaupfélaganna og S.I.S., og ég
þekki sjálf ekki fáa sjálfstæðismenn, sem
mundu vilja nokkuð til þess gefa, að þau fyrirtæki væru komin út í
hafsauga eða lengra. Og þó að flokkaskipting sé nú orðin meiri en áður
var, held ég að enn sé full þörf á því að Framsóknarflokkurinn standi
vörð um samvinnufélögin. Eftir að ég fluttist til Skagafjarðar og fór að
stunda búskap með manni mínum Jóhanni Lárusi, fann ég það betur
en nokkru sinni fyrr, hve brýn nauðsyn það er fyrir sveitafólk að hafa
samvinnuverzlun. Þá fór ég líka að hugsa meira um eðli samvinnu-
hreyfingarinnar en ég hafði áður gert.
Upphaflega var hún grundvölluð á hugsjón manna sem vildu bæta
kjör og afkomu fátæks fólks, sem ekki hafði bolmagn til þess að lifa
sómasamlegu lífi við óbreytta þjóðfélags- og verzlunarhætti. I dag
Hetga Kristjánsdóttir.