Glóðafeykir - 01.04.1979, Blaðsíða 35

GLOÐAFEYKIR
35
stöðu og eignir, sem fólkið ræður sjálft yfir og ekki verða fluttar burtu
og eru víða styrkasta stoðin, sem tilvera byggðarlagsins hvílir á.
Þannig hefur sam\ innuhreyfingin stuðlað að jafnvægi í byggð lands-
ins.
Samvinnuhreyfingin hefur á liðnum árum áorkað miklu þjóðinni til
hagsbóta, en alltaf blasa við ný verkefni sem leysa þarf, og þar hafa
samvinnumenn verk að vinna enn sem fyrr.
Þóranrm Magnússon, Frostastöðum, deildarstjóri Akradeildar:
Þegar stórt er spurt, verður oft að sama skapi fátt um svör.
Hér er spurt um hvorki meira né minna en lífsskoðun. Og það er
mála sannast, að ekki er auðhlaupið að
því að gera skriflega grein fyrir henni í
fáum orðum. En því lengur sem ég
gaumgæfi þessa spumingu, þeim mun
ljósara verður mér, að svarið við henni á
þessum vettvangi getur aðeins orðið ör-
stutt. Það verður að takmarkast við lítinn
kjama.
Einn fyrirvara verð ég þó að gera áður
en lengra er haldið. Hann er sá, að ég er
ekki viss um að rétt sé að hengja á sjálfan
sig merkimiða með áletruninni „samvinnu-
maður“. Skilningurinn, sem menn leggja í
það hugtak, er svo margvíslegur.
Hitt er rétt, og er mergur þessa máls og
um leið svar mitt við spurningunni, sem fram var borin, að sumar af
þeim grundvallarhugmyndum, sem samvinnuhugsjónin — og von-
andi einnig samvinnuhreyfingin og kaupfélögin — byggir á, falla
mætavel að viðhorfum mínum til félagslegra samskipta fólks.
Hér er ekki rúm til að tíunda þessi atriði. En ég vil í þessu sambandi
sérstaklega nefna það, sem verkar á mig með sterkustu aðdráttarafli —
þetta, sem kalla má samkennd eða samhyggð. Sem sé það, að félagsmenn
séu reiðubúnir að taka á sig fórnir, ef þeir mega verða heildinni og eða
þeim félögum, sem standa höllustum fæti, til liðsemdar. Þetta er að
minni hyggju hvort tveggja í senn, mikilvægasti hornsteinn sam-
vinnustefnunnar og aðalsmerki hennar.
Það er von mín og ósk nú á 90 ára afmæli Kaupfélags Skagfirðinga,
að þessu grundvallaratriði verði í framtíðinni sýndur sá sómi og sú
rækt, sem því ber. Þá trúi ég að félagi okkar muni vel farnast.
Þóranrm Magnússon.