Glóðafeykir - 01.04.1984, Blaðsíða 23

GLÓÐAFEYKIR
23
starfsmaður Kaupfélags Austur-Skagfirðinga í Hofsósi árin 1940 -
1946. Hann varð stöðvarstjóri pósts og síma árið 1946 og hafði þá
stöðu á hendi æ síðan. Hann átti sæti í stjórn Kaupfélags Austur-
Skagfirðinga frá 1953, uns það félag var sameinað Kaupfélagi
Skagfirðinga 1969. Hann átti sæti í stjórn Kaupfélags Skagfirðinga frá
1970. Hann var endurskoðandi Kaupfélags Austur-Skagfírðinga 1950
- 1953. Formaður var hann í stjórn Sjúkrasamlags Hofsóss frá stofnun
þess 1948. Hann átti sæti í stjórn Sparisjóðs Hofsóshrepps 1946 - 1948.
í skólanefnd var hann frá 1944. Hann var formaður Leikfélags
Hofsóss frá stofnun þess 1951. Hann var kjörinn í stjórn Sjúkrahúss
Skagfirðinga 1970 og sat í henni til dauðadags. Hann átti sæti í
sýslunefnd Skagafjarðarsýslu sem aðalmaður fyrir Hofsóshrepp.
Ýmisleg önnur umboðsstörf og trúnaðarstörf hafði hann með
höndum, þótt þau verði eigi rakin hér.
Öll þau trúnaðarstörf, sem hlóðust á Þorstein, vann hann af alúðog
samviskusemi. Kom þar til í senn þegnskapur hans við samborgara,
áhugi hans á félagsmálum og vilji til að bæta samfélagið og láta gott af
sér leiða, svo og einnig góðir vitsmunir hans og staðgóð þekking, sem
hann hafði aflað sér.
Þorsteinn Hjálmarsson var meðalmaður á vöxt og vel á sig kominn á
velli, dökkur yfirlitum og vel farinn í andliti, sviphreinn og hýr í
viðmóti. Hann var hógvær maður í framgöngu allri og prúðmenni með
afbrigðum, svo og snyrtimenni hið mesta. Það leyndi sér ekki í
viðkynningu við Þorstein, að þar fór maður góðum gáfum gæddur,
athugull og gætinn og vildi vanda allt sem best, sem hann þurfti um að
fjalla. Hann var grandvar maður, sem mátti aldrei vamm sitt vita,
enda í hvívetna drengur góður.
Þorsteinn kvæntist 31. maí 1940 Pálu kennara Pálsdóttur
Árnasonar kennara í Ártúnum við Hofsós. Pála er góðum gáfum
gædd, vel að máli farin og hefir látið félagsmál ýmisleg til sín taka,
þ.á.m. málefni kvenfélaga í Skagafirði. Hjónaband hennar og
Þorsteins hefir verið með afbrigðum gott. Þeim hjónum hefir orðið 9
barna auðið, og eru þau öll á lífí, mannvænlegt fólk.
Úför Þorsteins Hjálmarssonar var gerð frá Hofsóskirkju 4. apríl
1981, að viðstöddu fjölmenni.
Ég vil að lokum þakka Þorsteini gott samstarf okkar og trausta
vináttu hans í minn garð, og eftirlifandi konu hans, afkomendum og
öðrum aðstandendum votta ég samúð vegna fráfalls hans.
Jóhann Salberg Guðmundsson.