Glóðafeykir - 01.04.1984, Blaðsíða 61

Glóðafeykir - 01.04.1984, Blaðsíða 61
GLÓÐAFEYKIR 61 umbrotasamur. Hann drap eigi víða niður fæti; dvaldist aðeins á þrem stöðum um ævina: Á Neðra-Nesi, á Kleif og á Sauðárkróki. Húseign sína þar nefndu þeir bræður Kleif. Eftir að til Sauðárkróks kom sinnti Gunnar hvers konar verkamannavinnu, vaí dugmikill og samvisku- samur starfsmaður og fóru honum öll verk úr hendi. Hann vann mörg ár í fiskverkunarhúsi K.S. sem og sláturhússtörf hjá félaginu. Gunnar Jóhannesson var í lægra meðallagi á vöxt, beinn í baki, hvatur í spori, snotur maður ásýndum. Hann var greindur vel, hafði yndi af lestri góðra bóka. Hann var hlédrægur og hógvær í allri framkomu, skapfestumaður, tryggur í lund, mikill vinur vina sinna, traustur maður í hvívetna og drengur góður. Árni Gunnarsson, bóndi í Keflavík í Hegranesi, varð bráðkvaddur 29. september 1975. Hann var fæddur í Keflavík 19. október 1902 og ól þar allan sinn aldur. Voru foreldrar hans Gunnar bóndi í Keflavík Ólafsson og kona hans Sigurlaug Magnúsdóttir bónda í Utanverðunesi, alsyst- ir hins þjóðfræga ferjumanns við Vesturós Héraðsvatna, Jóns ósmanns. Voru þau systkinin frá Nesi annáluðfyrir þrek og kjark og karlmennsku. Árni var einn í hópi 13 systkina, sem öll reyndust hið mesta manndómsfólk. Voru systur 8 og bræður 5. Var einn bræðra hans Magnús hreppsstjóri í Utanverðunesi. Árni tók við búi í Keflavík árið 1940, Ami Gunnarsson höfðu þá foreldrar hans búið þar hálfa öld og Gunnar að vísu tveim ár- um betur. Sigurlaug lést árið 1938 en Gunnar 1949, rösklega níræður. Bjó Ámi síðan í Keflavík með Margréti systur sinni meðan bæði lifðu. Var Ámi góður og farsæll bóndi, hneigður fyrir skepnur, einkum sauðfé, reisti íbúðarhús og öll peningshús frá grunni. Árni var dugnaðarmaður og óvenju eljusamur, göngugarpur hinn mesti og hljóp oftast við fót fram á efri ár. Hvorugt þeirra systkina í Keflavík, Ámi eða Margrét, giftist né átti börn, en Jónas Bjömsson, dóttursonur Jóns Ósmanns, móðurbróður þeirra, var alinn upp að miklu leyti í Keflavík og var þar síðan löngum viðurloða. Á sumrin dvöldu þar og börn Péturs bróður þeirra systkina,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Glóðafeykir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Glóðafeykir
https://timarit.is/publication/1145

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.