Skírnir - 01.01.1975, Page 158

156' BETH JUNCKER OG BENT S0NDEKCARD SKÍRNIR
Síðan sest hann aftur á hækjur sínar þar á bjargnöfinni og brosir útum allan
sjó í svefninum, og var jökullinn horfinn að baki honum. (151)
Þegar verið er að skýra frá kristnihaldi undir Jökli má aldrei gleyma jöklin-
um; amk. ekki leingi í einu. (...) Þessi jökull er aldrei einsog vanalegt fjall.
(...) Það er einsog þetta fjall hafi aungva skoðun. Það heldur aungvu fram.
Það vill aungvu troða uppá neinn. Aldrei ætlar það oní mann. (192)
En næst þegar manni verður litið til, þá hefur líkaminn farið úr jöklinum og
ekkert eftir nema sálin íklædd lofti. Einsog undirritaður drap á í skýrslunni
hér að framan, þá forklárast jökullinn á vissum tímum dags í sérstakri birtu og
stendur í gullbjarma með stóru geislamagni og alt verður auvirðilegt nema
hann. (...) Einkennilegt fjall. Að nóttu þegar sól er affjalla verður jökullinn
að kyrlátri skuggamynd sem hvflir í sjálfri sér og andar á menn og skepnur
orðinu aldrei sem eftilvill merkir einlægt. Kom dauðans blær. (193)
Þá kom það uppúr dúmum sem einginn hafði tekið eftir sakir annríkis á
þessum morni, að jökull sá sem menn af fjórum skautum veraldarheimsins
höfðu verið í því ráðnir að klífa nú með morninum, hann var á bak og burt.
Alt var á kafi í þoku lángt oní bygð ... (199)
Alheiður dagur. Jökullinn trónar alhvítur og alkyr yfir óvígðum prestlíngi ...
(234)
Nú ber skuggamynd jökulsins hálfgagnsæa við loft sem hann hlustar þar og
bíður fyrir sitt leyti í náttkyrðinni. (240)
Jökullinn er þessa stundina, en andartaki síðar er hann ekki. Samt
er hann kyrr á sínum stað - hulinn á bak við þokuna. Hann birtist í
óteljandi myndum og er þó alltaf samur. Hann er allt og ekkert,
aldrei og einlœgt: eining hinna ósættandi andstæðna. Þess vegna er
hann miðdepill jarðar: ímynd hins farsæla jafnvægis sem einskis
hlut skerðir.
Ua verður fyrst skiljanleg með jökulinn í baksýn:
Umbi: Fyrst hef ég skrifað að þér séuð prestskona undir Jökli. En þá stand-
ið þér altíeinu fyrir skemtihúsi í Buenos Aires. í sömu andrá orðin nunna í
Suðuramriku, heilög Elín. Og mistuð börn af slysförum í Norðuramriku. Núna
prjónakona ... (272-3)
Úa er allstaðar og samtímis. Von að Umbi verði hissa! Hún er
skækjan/nunnan, móðirin/barnið, dóttirin/ástkonan og eining þess-