Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.1988, Side 73

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.1988, Side 73
Jónas Gíslason ER ÞÖRF Á ENDURMATI ÍSLENZKRAR KIRKJUSÖGU? I Er þörf á endurmati íslenzkrar kirkjusögu? Þessi spuming kann að koma einhverjum undarlega fyrir sjónir. íslendingar eru stundum við hátíðleg tækifæri kallaðir söguþjóðin; við teljum oft ósjálfrátt, að við þekkjum náið sögu liðinna kynslóða í þessu landi, svo að þar sé fátt á huldu. Víst er það rétt, að fslendingar þekkja sögu sína betur og nánar en flestar aðrar þjóðir; svo er fynr að þakka miklum og ómetanlegum heimildum frá liðnum öldum. íslenzkar heimildir em meiri en margra annarra þjóða frá fyrstu öldum byggðar í landinu. Hitt er staðreynd, að mikið vantar á, að við kunnum full skil sögu okkar; oft virðist næsta tilviljunarkennt, hvað hefur varðveitzt í heimildum og hvað hefur glatazt eða aldrei verið skráð. Auk þess hefur á allra seinustu tímum komið fram nýtt mat á mörgum þeim heimildum, sem áður vom taldar óyggjandi eða að minnsta kosti sæmilega trúverðugar. Mönnum er nú orðið ljóst, að íslendingasögumar t.d. em alls ekki sagnfræði í nútímaskilningi, heldur oft miklu fremur sögulegar skáldsögur, þar sem ramminn er réttur, en höfundur fer frjálslega með efnið, að ekki sé meira sagt; stundum hefiir hann jafnvel fjallað um eigin samtíð í búningi frásagna frá löngu liðnum tímum. Þess vegna væri jafnhæpið að telja þessar sögur sagnfræðilegar og ef farið væri að byggja á sögulegum skáldsögum Halldórs Laxness sem sagnfræðilegum heimildum, þegar hann notar ákveðna sögulega atburði sem uppistöðu í bókum sínum. í eftirfarandi ritgjörð langar mig til þess að fjalla um nauðsyn endurmats íslenzkrar kirkjusögu. Jafnframt er rétt að minna á, að langtímum saman er íslenzk kirkjusaga verulegur hluti almennrar þjóðarsögu, miklu meir en raun ber vitni um sögu flestra annarra þjóða. Island hafði aldrei innlendan konung; biskupamir í Skálholti og á Hólum vom jafnan í hópi voldugustu höfðingja landsins og áhrif kirkjunnar mótuðu þjóðlífið í flestum greinum; má segja, að breyting hafi fyrst orðið á þessu upp úr aldamótum 1800. Þess vegna er ljóst, að endurmat íslenzkrar kirkjusögu hlýtur að leiða til vemlegs endurmats íslenzkrar þjóðarsögu. 71
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.