Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.1998, Qupperneq 166

Jón Sveinbjörnsson
geti drukkið þann kaleik sem hann drekki og skírst þeirri skírn sem hann skírist
(10.38) og Jesús segir auðuga manninum að fara og selja allar eigur sínar og gefa
fátækum, koma síðan og fylgja sér (10.21). í ræðunni eftir játningu Péturs segir
Jesús m.a. „því að hver sem vill bjarga lífi sínu, mun týna því og hver sem týnir
lífi sínu vegna mín og fagnaðarerindisins mun bjarga því“ (8.34) og: „Hvað stoð-
ar það manninn að eignast allan heiminn en fyrirgjöra sálu sinni“ (8.36).
Kraftaverk. Jesús snertir blinda manninn í Betsaídu og gefur honum sýn
(8.22), hann læknar manninn með visnu höndina og segir Bartímeusi að trú hans
hafi bjargað honum (10.52).
I fyrsta þætti lestrarferlisins (Textinn) er textinn skoðaður eins og hann kemur
fyrir í guðspjallinu. Lesandinn reynir að lesa textann á ferskan hátt og fylgjast
með atburðarásinni og gera sér mynd af persónunum eins og hann hefði ekki les-
ið söguna áður. Reynt er að láta textann tala sem mest fyrir sig sjálfan og staldrað
við þau atriði sem vekja athygli eða eru torskilin.
Annar þáttur
(Höfundur - lesendur)
Höfundurinn (Innbyggður höfundur og sögumaður) er að segja lesendum sínum
(áheyrendum sögumanns og innbyggðum lesendum eða höfundarlesendum) frá
atburðum sem gerðust á undan krossfestingu og upprisu Jesú og er jafnframt að
túlka þessa atburði í ljósi upprisunnar. Höfundur ætlast ekki aðeins til þess að
lesendurnir fylgist með atburðarásinni eins og henni er lýst í textanum heldur
ætlast hann jafnframt til þess að þeir reyni að skilja hvað þessir atburðir merktu
og merkja í ljósi dauða og upprisu Jesú og breyti samkvæmt því.
Hvernig komumst við að sjónarmiðum innbyggðs höjundar? Höfundur
rammar fræðslu Jesú um nauðsyn þjáningar Mannssonarins og frásagnir af skiln-
ingsleysi lærisveinanna milli tveggja frásagna af lækningu blindra manna sem fá
sýn.
I fyrri frásögninni öðlast maðurinn sýn í tveim áföngum en í síðari frá-
sögninni fær hann strax sýn. Milli frásagnanna boðar Jesús þrisvar sinnum nauð-
syn þjáningarinnar (8.27-9.29; 9.30 - 10.31 og 10.32-45). Blinda lærisveinanna
virðist þannig borin saman við blindu mennina sem fá sjón. Skilningsleysi þeirra
á undan krossfestingu og upprisu er borið saman við ástand blindu mannanna
áður en þeir fengu sjón. Atburðarásin í frásögninni stefnir að þeim skilum sem
orðin eru þegar höfundur segir söguna og lesandinn getur velt því fyrir sér hvort
lærisveinamir hafi nú einnig fengið sýn.
I upphafi níunda kafla segir Jesús við lærisveina sína: „Sannlega segi ég yður:
Nokkrir þeirra, sem hér standa, munu eigi dauða bíða, fyrr en þeir sjá Guðs ríki
komið með krafti.“ Höfundur lætur Jesú segja þessi orð við fólkið sem fylgdi
164