Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2011, Blaðsíða 48

Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2011, Blaðsíða 48
Tímarit hjúkrunarfræ›inga – 5. tbl. 87. árg. 201144 Kim Manley, kim.manley@canterbury.ac.uk Það er von mín að þessi grein megi verða til þess að vekja áhuga lesenda á að fræðast nánar um þá aðferðafræði sem kölluð hefur verið „starfendaefling“ (e. practice development) með því að kynna heildarhugmyndina og útskýra á hvern hátt hún getur stutt heilbrigðisstarfsfólk og leiðtoga í hjúkrun til að vinna að framförum í eigin starfi sem og innan fagteyma og þeirrar heilbrigðisþjónustu sem þeir sinna. Starfendaefling (SE) leitast við að samþætta faglega framþróun og eflingu starfsfólks og felur í sér kerfisbundnar leiðir til að viðhalda áunnum breytingum. Hún gerir ráð fyrir nánu samstarfi við lykilhópa hagsmunaaðila í þeim tilgangi að brúa bilið milli starfs, menntunar, rannsókna og stefnu fyrirtækis eða stofnunar og skiptir þannig sköpum fyrir reynslu og bata sjúklinganna og notendur þjónustunnar. Hún hefur einnig jákvæð áhrif á starfsupplifun og líðan þeirra sem vinna við heilbrigðisþjónustu, en þessir þættir eru í æ ríkara mæli taldir mikilvægir fyrir það hvernig sjúklingum reiðir af. Meginháhersla SE er á framlínuþjónustu – vinnustaðinn og leið sjúklingsins í gegnum meðferðarferlið – þar sem starfsfólk og sjúklingar mætast. Þetta stig er kallað örkerfisstigið (e. micro­system level, McCormack o.fl., 2008) en það er engu síður mikilvægt að SE sé hluti af heildarhugmyndafræði stofnunarinnar og fái skipulagslegan stuðning ef hún á að nýtast til fulls. SE á rætur sínar að rekja til hjúkrunar en hefur unnið sér fastan sess innan heilbrigðisteyma og á erindi við alla sem vilja auka gæði umönnunar og þjónustu við sjúklinga jafnhliða því að auka hæfni starfsfólksins (Manley o.fl., 2008). Fræðimaður í fullu fjöri STARFENDAEFLING: MARGÞÆTTAR AÐGERÐIR TIL AÐ NÁ FRAM SJÁLFBÆRUM BREYTINGUM Í HEILBRIGÐISÞJÓNUSTU Áður fyrr var það hlutverk stjórnandans að móta starfshætti en nú er litið svo á að allir starfsmenn eigi að taka þátt í því. Kim Manley veltir hér fyrir sér hvernig þetta snýr að hjúkrun.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Tímarit hjúkrunarfræðinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit hjúkrunarfræðinga
https://timarit.is/publication/1159

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.