Morgunblaðið - 18.08.2016, Page 68

Morgunblaðið - 18.08.2016, Page 68
68 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. ÁGÚST 2016 ✝ Svala SigríðurNielsen fæddist í Reykjavík 5. des- ember 1932. Hún lést á heimili sínu að Droplaugar- stöðum í Reykjavík 8. ágúst 2016. Foreldrar henn- ar voru hjónin Mar- zelína Friðriksdótt- ir Nielsen húsmóðir f. 1898, d. 1969, frá Brekku í Eyjafirði, og Hjörtur Aage Nielsen kaupmaður, f. 1898 á Ísafirði, d. 1985. Systkini hennar eru Sophus J. Nielsen, f. 18.9. 1931, d. 29.2. 2016, og Erna Nielsen, f. 21.9. 1942. Svala giftist Ragnari Þjóð- ólfssyni, sonur þeirra er Rafn, flugvirki, fæddur 31. ágúst 1957, látinn 23. júlí 1987. Þeirra leiðir skildu. Dóttir Rafns er Jó- hanna Svala Rafnsdóttir, eigin- maður hennar er Ísak Winther og börnin þeirra eru Rafn, Ró- bert og Sónata. Svala ólst upp á Reynimel í vesturbæ Reykjavíkur. Hún flutti síðar á Meistaravellina þar sem hún bjó í 42 ár. Síðustu árin bjó hún í Hlíðunum og síðasta árið á Droplaugarstöðum við Snorrabraut. Svala lærði söng á Ítalíu og Þýskalandi og er þjóðkunn óperusöngkona. Hún hefur m.a. sungið hlutverk Rósalindu í Leður- blökunni, Súzúkí í Madame Butterfly og hlutverk einnar þriggja ástkvenna Hoffmanns í Ævin- týri Hoffmanns. Hún söng einnig mikið í útvarp, eða í ein 30 ár, og fór í söngferðalög með karlakórum. Hún söng og við jarðarfarir, giftingar og skírnir og við önn- ur tækifæri. Svala söng með Karlakór Reykjavíkur, bæði heima og erlendis. Hún söng í heimsókn Íslendinga á Heims- sýninguna í Kanada 1967 og Miðjarðarhafslanda 1966. Svala söng einnig með Fóstbræðrum á styrktartónleikum þeirra. Þá söng Svala ameríska negra- sálma á tónleikum með Pólýfón- kórnum í Gamla bíói, stjórnandi var Ingólfur Guðbrandsson. Svala söng einnig fyrir Íslend- ingafélögin í New York og Kaupmannahöfn. Í seinni tíð vann hún í heimaþjónustu hjá Reykjavíkurborg. Útför Svölu fer fram frá Foss- vogskirkju fimmtudaginn 18. ágúst klukkan 13. Elsku, hjartans amma mín er farin. Það er skrítið að segja þetta og hugsa upphátt. Þó ég hafi alltaf vitað að amma mín myndi ekki lifa að eilífu þá hélt ég það einhvern veginn samt. Hún sem er búin að vera órjúfanlegur partur af mér alla mína tíð. Frá því ég man eftir mér vorum við alltaf saman. Amma passaði nefnilega svo vel upp á mig frá fyrstu tíð. Ég var ekki send í pössun svo hún gæti farið á skrall því það var hún sem ætlaði að passa upp á mig. Og það gerði hún. Hún passaði það að mig skorti ekk- ert. Hún passaði það að ég tolldi í tískunni. Það eru til sannanir fyrir því. Hún passaði að ég fengi gott að borða. Hún passaði að ég væri ekki sorgmædd. Hún lagði til hliðar sína eigin sorg þegar við misstum pabba til að hugga mig í minni sorg. Partur af minni sorg var að horfa upp á hana syrgja í hljóði. En ég er svo þakklát fyrir það að við höfðum hvor aðra á þessum tíma. Við fundum styrk hvor í annarri. Hún passaði að ég væri aldrei ein. Tók mig með sér í allar jarðarfar- irnar, brúðkaupin og skírnirnar sem hún söng svo fallega við. Ég var alltaf dáleidd að horfa á hana og hlusta. Ég er þakklát fyrir að hafa fengið að hlusta á hana syngja jafn mikið og ég gerði. Sá söngur mun alltaf hljóma inni í höfðinu mínu. Og hjartanu. Hún vildi alltaf allt fyrir mig gera. Þegar ég var lít- il og var að reyna að sofna þá sat hún við rúmstokkinn minn, hélt í höndina á mér og söng fyrir mig. Síðar snerust hlutverkin við. Sér- staklega hennar síðustu daga. Ég passaði hana. Ég passaði að hana skorti ekki neitt. Ég passaði að henni leiddist ekki. Ég passaði að hún væri ekki ein. Ég sat við rúm- stokkinn hennar og hélt í höndina á henni fram á síðustu stundu. Það var dýrmæt stund sem ég mun aldrei gleyma. Ég er þakklát ömmu minni fyrir að hafa gefið mér gott líf. Fyrir samveruna og gleðina. Fyrir staðfestuna. Fyrir hlátrasköllin. Fyrir skilyrðislausu ástina. Fyrir allt. Ég mun aldrei gleyma þér, elsku amma mín. Þín Jóhanna Svala. Með þessu litla ljóði kveð ég elsku ömmu Svölu sem var alltaf svo góð við mig og mína. Ég sendi þér kæra kveðju nú komin er lífsins nótt, þig umvefji blessun og bænir ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því, þú laus ert úr veikinda viðjum þín veröld er björt á ný. Ég þakka þau ár sem ég átti þá auðnu að hafa þig hér, og það er svo margs að minnast svo margt sem um hug minn fer, þó þú sért horfinn úr heimi ég hitti þig ekki um hríð, þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir.) Elsku Svala, takk fyrir mig. Þinn litliputti, Anna. Svala Sigríður Nielsen Elsku pabbi. Farinn frá okkur allt of snemma og svona skyndilega, það er enn hálf- óraunverulegt til þess að hugsa. Dýrmætar minningar ylja. Þótt þú segðist ekki syngja og syngir aldrei á samkomum þá á ég nú samt fallega minningu um að vera ruggað í svefn í fanginu þínu á meðan þú söngst fyrir mig. Múmínálfaleit í Krossdal á vélsleða undir fullu tungli eða að lóða tin í skart í skúrnum hjá þér, fallegar æskuminning- ar eru óteljandi. Ég átti góða æsku og að sumu leyti kannski óvenjulega en þó ég væri stelpa þá fannst þér ekkert sjálfsagð- ara en að ég færi að æfa glímu átta ára og ekki mikið eldri að keyra vélsleða, fjórhjól og fylgja þér á veiðar og skjóta úr byssum. Þó að ég hafi aldrei verið sami prakkarinn og þú þá urðu tvíbbasögurnar til þess að ég óskaði þess oft að ég væri tvíburi og hefði verið til þegar þú varst ungur til að taka þátt í uppátækjunum og lífinu þá. Þú sagðir svo vel frá, ég vildi að ég hefði verið búin að taka upp þessar sögur, hélt að það væri enn tími. Það sem ég vildi að við hefð- um fengið meiri tíma með þér og barnabörnin fengið að heyra sögurnar frá þér. Góði afinn, gerðir allt sem þú gast til að sinna afabörnunum, sólargeisl- unum þínum, þó heilsunni væri farið að hraka. Þú kunnir að gefa og svo ótal margir hafa fengið að njóta krafta þinna og hjálpsemi í gegnum tíðina, lag- hentur og klár. Húmoristi og félagi. Góður í gegn. Þú stappaðir alltaf í mig stál- inu og reyndir að telja mér trú um að mér væru allir vegir færir, ég hefði mátt hlusta oft- ar. Ég gat alltaf leitað til þín, kletturinn minn. Elsku pabbi, ég sakna þægilegrar nærveru þinnar og elsku, ég sakna þín. Þín Inga Gerða. Ég vil minnast Péturs Yngvasonar vinar míns sem kvaddi okkur allt of snemma fyrir skemmstu. Við hittumst fyrst í sjónvarpssal árið 1969 og vorum þá báðir að keppa í Landsflokkaglímu. Ekki mættumst við í það sinn því aldursmunur var þrjú ár og hann að keppa í unglinga- flokki. Svo kom hann til Pétur Vignir Yngvason ✝ Pétur VignirYngvason fæddist 8. apríl 1952. Hann lést 28. júlí 2016. Útför Péturs fór fram 5. ágúst 2016. Reykjavíkur og þá tókust með okkur góð kynni og vin- skapur við keppni, leik og störf í kringum glímuna en Pétur var einn besti liðsmaður Mývetninga sem keppandi, liðsstjóri og síðar þjálfari. Hann átti góðan þátt í að innleiða kvennaglímu á Norðurlandi og það var stoltur faðir sem horfði á Ingu Gerðu dóttur sína vinna Íslandsglímu kvenna og verða glímudrottning. Pétur var sérstaklega glím- inn að eðlisfari, sterkur og drengilegur andstæðingur. Hann varð fimm sinnum glímu- kóngur sem segir sína sögu um þennan glæsilega glímumann. Pétur átti hvarvetna vinum að mæta en hans besti glímuvinur var Sigurður Jónsson. Eitt sinn kom ég að Pétri þar sem hann var að tala í síma. Símtalið dróst á langinn en korteri síðar lagði Pétur á, leit til mín með laundrjúgu brosi og sagði: „Þetta var séra Sigurður.“ Við Sigurður og Jóhannes Jónasson vorum í fararstjórn fyrstu ferðarinnar sem farin var til keppni í erlendu fangi í Skotlandi árið 1987. Þá var Pétur orðinn 35 ára en lét sig ekki muna um að keppa þarna með mun yngri mönnum; þeim Garðari Vilhjálms, Árna Unn- steins og Arngeiri Friðriks. Þarna var gengið í Keltneska fangbragðasambandið og keppt á meistaramóti þess; KM. Pét- ur stóð sig frábærlega, varð í öðru sæti í 100 kg flokki í back- hold og lagði marga erlenda jötna að velli. Við Pétur vorum sammála um að gaman hefði verið að kynnast þessum fangbrögðum þegar báðir voru yngri og ennþá sprækari. Pétur fór í fleiri landsliðs- ferðir. Ein var á KM í Frakk- landi 1991. Þar keppti Pétur í þrenns konar fangi, vann til verðlauna í þeim öllum og auð- vitað sigraði hann í glímunni. Eftir mótið var hópnum skipt og sumir fóru til Parísar en við Pétur fórum til Trier í Þýska- landi með Sigga Jóns, Hjálmi Sig. og þeirra konum, ásamt Jóni M. Þá var ekið um Mósel- dalinn, vínbændur heimsóttir og framleiðsla þeirra könnuð. Pétur var hrókur alls fagnaðar í þessari eftirminnilegu ferð eins og fleirum því hann var glaðsinna, góður ferðafélagi og einstaklega drengilegur glímu- vinur. Þegar ég var í glímukynn- ingum norðanlands var gott að koma til Péturs og Hildar að Skútahrauni 9. Heimili þeirra stóð mér alltaf opið og þar var veitt af rausn af gæðum sveit- arinnar: Mývatnssilungur, hverabakað rúgbrauð, taðreykt hangikjöt eða gæs, allt matreitt á besta máta. Svo þegar Lilla mín var komin til sögunnar fór Pétur með og sýndi okkur Mý- vatnssveitina í allri sinni dýrð. Þá var hann búinn að gera Sig- rúnu mágkonu sinni viðvart en þau voru perluvinir og hún var með gæs á borðum þegar við lukum ferðinni í Dagmálaborg hjá þeim Inga, bróður Péturs. Svo var spilað brids og ekki í fyrsta sinn. Margs er að minnast en það er bjart yfir minningunni um Pétur Yngvason. Ég færi fjöl- skyldu hans innilegar samúðar- kveðjur. Rögnvaldur Ólafsson. „Sæll gæskur“ var ævinlega kveðjan, bæði þegar ég vann í Kröfluvirkjun og eftir að ég hætti störfum þar og gjarnan kom á eftir: „Hefur nokkuð hlaupið á snærið hjá þér ný- lega?“ „Sæll gæskur“ var þó ekki kveðjan þegar ég kom til starfa í Kröfluvirkjun, algjörlega blautur bak við eyrun, en við- tökur voru afar góðar enda margir úrvalsmenn þar og einn þeirra var Pétur Yngvason sem varð einn vaktfélaga minna og lærifaðir og smám saman þró- aðist gæskurinn. Og gæskurinn kynntist nýj- um vinnustað: nýjum vinnu- brögðum, nýjum áherslum, mikilli fagmennsku og enda- lausum tíma. „Það er alltaf nægur tími hjá Landsvirkjun,“ var ávallt viðkvæðið hjá Pétri sem er kannski styttri útgáfan af því að setja sig almennilega inn í það sem verið er að vinna við hverju sinni. Þannig var það líka hjá Pétri, hann kunni sögu og innviði Kröfluvirkjunar al- gjörlega utan að. Takk gæskur fyrir samstarf- ið, samveruna og vináttuna. Er við hittumst aftur þá verður öllum hömlum aflétt. Aðstandendum sendi ég inni- legar samúðarkveðjur. Vertu sæll, gæskur. Hlynur S. Fallinn er frá, um aldur fram, Pétur Yngvason glímu- kappi og heiðursfélagi í Hér- aðssambandi Þingeyinga. Pétur var ungur að árum þegar hann hóf að láta að sér kveða á glímuvellinum og var lykilmað- ur í endurreisn glímunnar í Mývatnssveit og Þingeyjar- sýslu á síðari hluta 20. aldar. Fór hann þar fremstur í flokki vaskra sveina ásamt tvíbura- bróður sínum, Inga. Þetta gullna tímabil í þingeyskri glímu stóð ótrúlega lengi og ekki að efa að þeir bræður voru þar leiðtogar og fyrirmyndir. Þegar keppnisferli lauk tók Pétur að sér formennsku í glímuráði HSÞ og hafði sem slíkur mótandi áhrif á starfið og þá keppendur sem á eftir komu. Einnig var hann forkólfur kvennaglímunnar hér norðan- lands. Pétur varði miklum tíma og mikilli orku í starfið fyrir glímuráð og hélt hann utan um starfið í glímunni hjá HSÞ ár- um saman. Hann hafði þrekið og kraft- inn sem þarf til að standa í fé- lagsstarfi áhugamanna sem starf ungmennafélaganna vissulega er. Slíkir einstakling- ar eru hverju samfélagi mik- ilvægir og marka spor í samtíð sína. Nú þegar leiðir skilja er þakklæti efst í huga okkar fé- laga Péturs í Héraðssambandi Þingeyinga fyrir samfylgd hans og framlag til íþróttamála HSÞ. Fyrir hönd Héraðssambands Þingeyinga, Anita Karin Guttesen, formaður HSÞ. Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, ELÍN BJÖRNSDÓTTIR, Stella, Heiðargerði 3, Akranesi, andaðist á Heilbrigðisstofnun Vesturlands, Akranesi, mánudaginn 8. ágúst. Útför hennar verður gerð frá Reykholtskirkju í Borgarfirði laugardaginn 20. ágúst klukkan 13. Blóm og kransar vinsamlega afþökkuð. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Hollvinasamtök HVE. Kennitala 510214-0560, bankareikningur nr. 0326-26-005100. . Þorbergur E. Þórðarson, Sigurlín Þóra Þorbergsdóttir, Ómar Þorst. Árnason, Elínborg Þóra Þorbergsdóttir, Friðrik Jónsson, Birna Þorbergsdóttir, Ingunn María Þorbergsdóttir, Arnar Hjartarson, Þórður Þorbergsson, ömmubörn og langömmubörn. Þökkum auðsýnda samúð, vináttu og hlýju vegna andláts og útfarar ástkærs eiginmanns, sonar, föður okkar, tengda- föður, afa og langafa, RAGNARS GERALDS RAGNARSSONAR skipstjóra, Ægisvöllum 17, Reykjanesbæ. Starfsfólki heimahjúkrunar Heilbrigðisstofnunar Rnb. og Hrafnistu í Reykjanesbæ eru sendar sérstakar þakkir fyrir einstaka umönnun. . Guðrún Árnadóttir, Ragnar Jónasson, Inga Birna Ragnarsdóttir, Hrafn Árnason, Árni Ragnarsson, Einar Ragnarsson, Marta Guðmundsdóttir, Albert Óskarsson, barnabörn og langafastelpan. Sundbolir • Tankini Bikini • Strandfatnaður Undirföt • Náttföt Sloppar • Undirkjólar Inniskór • Aðhaldsföt Frú Sigurlaug Fylgstu með á facebook Mjódd s. 774-7377 10.9 00. - 10.9 00. - 10.9 00. - 11.9 00. - Mikið úrval af sundfatnaði

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.