Saga - 2006, Page 170

ni› ur lag rits ins. Jak ob seg ir a› senni lega hafi bók inni aldrei ver i›
lok i› a› fullu og ver›i seint get i› í fless ar ey› ur.50 Svo vill til a›
hægt er a› s‡na fram á hva› vant ar aft an á bók ina. Aft ar lega í henni
seg ir:
En á›ur en vér kom um a› kirkju leg um mál efn um, sem ætl un
mín var a› ræ›a um sí› ast, ber a› ræ›a nokkru ‡t ar leg ar um
fljó› tungu Ís lend inga, sem ég hef drep i› á a› fram an og hald -
izt hef ur óskert og óspillt öld um sam an allt fram á flenn an dag.
(145)51
Sí› an kem ur kafli um fljó› tung una, rit hátt henn ar o.fl. fiar næst
fjall ar höf und ur inn allít ar lega um skáld skap í bundnu máli. Rit inu
l‡k ur í mi›ri setn ingu flar sem ver i› er a› greina frá trú ar leg um
kve› skap lands manna. Lík lega er flar far i› a› stytt ast í loka flátt inn
um kirkju leg mál efni. Í ljósi fless a› rök benda til a› höf und ur inn
hafi ver i› Odd ur bisk up Ein ars son, ver› ur a› telja lík legt a› hann
hafi ná› a› ljúka rit inu, flví a› í lokakafl an um hef›u átt a› vera hæg
heima tök in. Ekki er fló hægt a› full yr›a fla› me› vissu út frá fyr ir -
liggj andi gögn um. Hva› snert ir ey› una um mi› bik QdI, flá er gagn -
legt a› líta á efn is skip un rits ins, sem er flessi skv. efn is yf ir liti ís -
lensku fl‡› ing ar inn ar (1971):
Fyrsti hluti:
Inn gangs or›.
Lega lands ins. Haf ís. Ve›r átta. Sól ar gang ur. Jar› eld ar. Hekla.
And ar. Vætt ir. Víti. Jar› hiti. Öl keld ur. Sjáv ar föll. Vatns föll.
Skrímsli. Nor› ur ljós. Land gæ›i.
Ann ar hluti:
Sví ar og Nor› menn. Vík inga öld. Land nám. Græn land. Vín -
land. Forn menn.
Ey›a [ ].
Kvon bæn ir. Bein inga menn. Sjúk dóm ar. Leigu á bú›. Jar› eign ir.
firi›ji hluti:
Hí b‡li. Búsifj ar. Vi› ar reki. Bú pen ing ur. Klæ›n a› ur. Hús d‡r.
Fugl ar. Fisk ar. Sel ir. Hval ir.
sigurjón páll ísaksson170
50 Jak ob Bene dikts son, „Hver samdi Qu aliscunque descriptio Is landi ae?“, bls.
109.
51 Lat neski text inn hljó› ar svo: „An tequ am autem ad negotia eccles i ast ica, de
qui bus ultimo loco agere proposui, ueni am us, de idi oma te Is land ico, quod
mult is retro secul is usque in hodi ern um diem in tegr um et incorr upt um per-
mansit, cuju sque supra fecim us mentionem, aliqu anto pleni us dicend um est.“
(bls. 76)
Saga haust 2006 - TAFLA:Saga haust 2004 - NOTA 12.12.2006 13:40 Page 170