Saga - 2006, Qupperneq 221

sem hér skrif ar svo fyr ir sjón ir a› hún beiti micro-forn leifa fræ›i leg um a› -
fer› um en dragi af fleim macro-sögu leg ar álykt an ir. Freist ing in til a› vinna
me› fless um hætti er skilj an leg en spurn ing er hvort hin fræ›i lega áskor un
felist ekki í a› stand ast hana.
Sú „stór saga“ af kristn un Ís lands sem Stein unn Krist jáns dótt ir seg ir af
í rit ger› sinni fell ur ágæt lega a› flví sem gert hef ur ver i› í n‡j ustu rann -
sókn um á flessu svi›i. Tel ur hún a› ekki hafi ver i› um einn af mark a› an
atbur› a› ræ›a held ur lang tíma flró un, trú ar brag›a skipti, sem knú in hafi
veri› áfram af tveim ur flátt um: und ir straumi (in filtration) og form legu trú -
bo›i (mission) sem hún tel ur a› hafi í upp hafi eink um beinst a› höf› ingj um
og fleir sí› an geng i› inn í fla› sem ger end ur, me› al ann ars til a› var› veita
völd sín. Tel ur hún und ir straum inn e›a hina óform legu út brei›slu kristn -
inn ar, sem jafn framt var fyrsta stig trú ar brag›a skipt anna, hafa leitt til fless
a› sjálf stæ› ir bænd ur hafi reist ein fald ar kirkj ur á jör› um sín um og hafi
flær ver i› í einka eign og -notk un. Tel ur hún eldri og ein fald ari kirkj una a›
fiór ar ins stö› um til heyra flessu skei›i. Næsta skei› ein kennd ist a› henn ar
mati af skipu legra trú bo›i, eink um frá hendi höf› ingja, og tel ur hún yngri
og reisu legri kirkj una a› fiór ar ins stö› um vera frá fleim tíma. firi›ja og sí› -
asta skei› trú ar brag›a skipt anna tel ur hún sí› an hafa haf ist und ir lok 12.
ald ar og falist í a› kirkju stofn un flró a› ist í land inu (bls. 164–165). fiá lít ur
Stein unn svo á a› und ir straum ur inn hafi ein kennst af kelt nesk um áhrif um
en kristni bo› i› frem ur af eng il sax nesk um. Ef til vill skuld ar hún les end um
sín um fyllri grein ar ger› um fla› í hverju mun ur inn á fless um tveim ur
grein um kristni var fólg inn um alda mót in 1000, rúm um 300 árum eft ir
kirkju fling i› í Whit by sem setti ni› ur form leg ar deil ur milli fleirra á Bret -
landseyj um.
fia› sem er n‡tt í „stór sögu“ Stein unn ar, og upp gröft ur inn a› fiór ar ins -
stö› um kann a› veita vís bend ingu um, er a› meira kann a› hafa far i› fyr -
ir kristni í land inu fyr ir kristni töku og raun ar allt frá land námi en hing a›
til hef ur ver i› vi› ur kennt. Er flar einmitt kom i› a› flví at ri›i flar sem helst
er a› vænta a› forn leifa fræ› in geti auk i› vi› flekk ingu okk ar á fyrsta skei›i
kristn inn ar. Und ir straum ur inn, hin óform lega út brei›sla kristn inn ar, ver› -
ur aldrei kort lag› ur e›a met inn ö›ru vísi en me› hjálp forn leifa, krist inna
graf reita, sí› ar kirkju gar›a og kirkju grunna.
fiá er fla› hluti af „stór sögu“ Stein unn ar a› forn-nor rænn átrún a› ur
hafi ver i› mjög bland a› fyr ir bæri og sta› i› hér svo veik um fót um a› hann
hafi ekki get a› veitt kristn inni veru legt vi› nám. Fyrri hluti fless ar ar til gátu
er a› öll um lík ind um rétt ur. Hér hef ur ekki ver i› um sam felld trú ar brög›
a› ræ›a. Hitt ork ar frem ur tví mæl is a› ætla a› kristni hafi hér borist inn í
ein hvers kon ar trú ar legt tóma rúm.
Grunn tónn inn í micro-forn leifa fræ›i Stein unn ar Krist jáns dótt ur er a›
yngri kirkju bygg ing in a› fiór ar ins stö› um hafi ver i› af flokki op in berra
kristni bo›s kirkna sem höf› ingj ar hafi reist til a› efla kristni og flar me› eig -
ritdómar 221
Saga haust 2006 - TAFLA:Saga haust 2004 - NOTA 12.12.2006 13:41 Page 221