Dagblaðið Vísir - DV - 23.11.2018, Side 81

Dagblaðið Vísir - DV - 23.11.2018, Side 81
FÓLK - VIÐTAL 8123. nóvember 2018 íslensku skyri á dag. Margir hefðu fljótt fengið leiða á að torga slíku magni þetta oft en Júlían finnst skyrið sitt alltaf bragðast jafn vel. Ellen Ýr Jónsdóttir, sambýlis­ kona Júlíans, er einnig afreks­ kona í kraftlyftingum og því vænt­ anlega vel gætt að mataræðinu á heimilinu. Þegar farið er út að borða segist Júlían helst reyna að fara á hlaðborð enda yrði líklegast kostnaðarsamt að reyna að full­ nægja orkuþörf þeirra hjúa með hefðbundnum matseðli. „Svo er maður orðinn vanur því að fá sér bara að borða áður en farið er eitthvert út. Gríp eina skyr og fer svo í afmæli eða eitthvað álíka.“ Talar ekki um fórnir Aðspurður vill Júlían ekki kannast við að hafa þurft að færa miklar fórnir til að ná árangri í kraft­ lyftingum og hefur illan bifur á þeirri orðanotkun því merkingin verði neikvæð í þessu samhengi. Í rauninni sé ekki um eiginlega fórn að ræða. „Það felst ekki fórn í að stunda eitthvað sem maður elskar.“ Allt skipulag Júlíans tekur mið af því að æfingarnar komi fyrst og annað á eftir. „Lykillinn er að forgangsraða því sem maður vill mest, setja það ofar því sem maður vill núna,“ segir hann og það verður að játast að í þessu viðhorfi felst mikill speki sem væri ekki úr vegi að fleiri, hvort sem um íþróttaiðkun lífið sjálft er að ræða, tileinkuðu sér. Þetta viðhorf Júlíans endur­ speglast í því hvernig hann tekst á við þau mörgu verk sem hann sinnir í daglegu lífi. Líkt og áður segir, sinnir Júlían vinnu sam­ hliða lyftingunum og í dag vinn­ ur hann hlutastarf við með­ ferðarheimilið á Stuðlum og er jafnframt í háskólanámi í sagn­ fræði þar sem hann hefur lokið tveimur árum af þremur. Hann setur kraftlyftingarnar efst, því næst vinnuna og í kjölfarið há­ skólanámið. Ástríðan, lifibrauðið og námið. Því er ljóst að Júlían er sér­ lega upptekinn maður. Þó kemur fyrir að hann fær að slaka á og þykir honum þá gott að skella sér í sund. Segir hann að þrátt fyrir að á Íslandi megi líta fögur fjöll, fossa og fleiri náttúruperlur þá séu það almenningssundlaugarnar okkar sem séu raunverulegu gullmol­ arnir og mælir hann hiklaust með þeim við ferðamenn. Unglingur á þrítugsaldri Flokkar í kraftlyftingum komu blaðamanni spánskt fyrir sjón­ ir. Þar eru 14–18 ára strákar „drengir“ og 19–23 ára menn eru „unglingar“. Það eru því aðeins tvö ár síðan Júlían var unglingur innan kraftlyftinganna. Ástæðuna fyrir þessari undarlegu aldurs­ skipan telur Júlían að megi rekja annars vegar til þess hversu lang­ ur líftími íþróttamanna er inn­ an íþróttarinnar og hins vegar til aldursskiptingar á milli banda­ rískra skólastiga. Þrátt fyrir að teljast til unglinga til 23 ára aldurs þá lendir Júlían stundum í því að vera talinn mun eldri en hann er. Þegar hann var 19 ára gamall setti hann Íslands­ met í unglingaflokki og af því til­ efni var birt mynd af honum í fréttum sem sýndi hann í miðri hnébeygju, með 340 kíló á bak­ inu, og eðli málsins samkvæmt rauður í framan. Þá var skrifað í athugasemd við fréttina „Ung­ lingur? Þessi gæi er fimmtugur.“ Hafði Júlían þó bara gaman af enda góð saga til að deila með öðrum. Átti meira inni Hans mesta afrek til þessa vann Júlían svo þann 10. nóv­ ember þegar hann tvíbætti heimsmetið í réttstöðulyftu, fyrst með því að lyfta 398 kíló­ um og því næst 405 kílóum. Áður hafði Júlían náð að lyfta 400 kílóum á Evrópumóti í maí, en fékk það ekki staðfest vegna tæknigalla í hnébeygju­ lið keppninnar. Þágildandi heimsmet Bandaríkjamanns­ ins Brads Gillingham var 397,5 kíló og ákvað Júlían því fyrst að reyna við 398 kíló og slá þar með heimsmetið, en þegar sú lyfta gekk vonum framar og hann orðinn heimsmets­ hafinn, þá fann hann að hann ætti meira inni og ákvað því að nýta þá tilraun sem eftir var í að gera gott um betur. Það hafði verið markmið hjá hon­ um að komast upp fyrir 400 kíló og í samráði við þjálfara sinn ákvað Júlían að gera at­ lögu að 405 kílóum, en þar með gæti hann tryggt sér fjórða sæti á mótinu. „Þetta var magnað,“ segir Júlían um þá ótrúlegu til­ finningu sem greip hann þegar hann tók um stöngina og gerði sér grein fyrir að hann gæti rétt fyllilega úr sér og bætt sitt eig­ ið met, aðeins skömmum tíma eftir að hann setti það. Þótt Júlían reyni yfirleitt að æsa sig upp fyrir lyftur til að koma sér í gang hugsaði hann þó: „Jæja Júlían, nú verður þú að vera rólegur og vanda þig“, áhorfendur í salnum fögnuðu honum ákaft og hvöttu áfram og er Júlían minnisstæð­ ur þulurinn á keppninni, gamall gráhærður Svíi með þykkt yfirvaraskegg sem öskr­ aði í hljóðnemann: „Koma svo HÚH“. Síðan brutust út mikil fagnaðarlæti þegar íslenski vík­ ingurinn Júlían, reif upp heil 405 kílógrömm og bætti sam­ tímis met Bandaríkjamannsins upp um 7,5 kíló. Á traustum fótum Það er deginum ljósara að Júlían er kominn til að vera í kraftlyftingum og hann stend­ ur traustum fótum innan geirans, en hann stendur lík­ lega oftast traustum fótum því hann er svo fótastór að hann notar hvorki meira né minna skóstærð númer fimmtíu. „Ég hef aldrei búið við þann munað að þróa með mér ein­ hvern skósmekk.“ Það eru ekki margar búðir sem bjóða upp á svo stóra skó, og þær búðir sem það gera hafa þá ekki í miklu úrvali. Júlían kaupir því helst skó í gegnum vefsíður eða að utan. Skósmekkurinn er því „það sem er í boði“. Fyr­ ir hefur komið þegar hann fal­ ast eftir skóm í sinni stærð þá bjóði afgreiðslufólk honum skó sem jafnvel eru þremur stærð­ um minni en hann þarf og hann spurður hvort það gangi ekki bara. Afgreiðslufólkið er þá kannski óvant mönnum með jafngóðar undirstöður og Júlían hefur. Þrátt fyrir tæplega ára­ tuga reynslu af kraftlyfting­ um þá er Júlían aðeins búinn að keppa í tvö ár í fullorðins­ flokki og árangur hans hingað til að dáunarverður. Ekki er óal­ gengt í þessum bransa að ná sínum besta árangri eftir þrí­ tugt og að sögn Júlíans þá voru flestir þeir sem hann atti kappi við á síðasta heimsmeistara­ móti töluvert eldri en hann. Fyrirmyndir Júlíans, sem einu sinni virtust svo ósnertanlegar og fjarri honum, finnst honum nú færast honum sífellt nær, en Júlían er hvergi nærri hættur og ætlar sér langt. „Auðvitað veit maður ekki hvað verður, en ég stefni hærra. Ég er 25 ára núna og á mörg ár eftir.“ Á þessum orðum kveðjum við Júlían Jó­ hann Karl Jóhannsson, sterkan mann með langt og sterkt nafn, sem á langan og farsælan feril framundan. Hann er nefnilega bara rétt að byrja. n „Unglingur? Þessi gæi er fimmtugur Bjóðum uppá frítt söluverðmat Grensásvegi 13, 108 Reykjavík / S: 570 4800 Næsti kafli hefst hjá okkur Júlían og hvolpurinn Stormur á æfingu.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.