Tímarit Máls og menningar - 01.02.2005, Page 45

Listin gerir okkur að betri manneskjum
að veslast upp af fjárskorti og hungri og af því að það fær ekki tækifæri
til að gera það sem það kann.
Þegar þessi kona fer að leita að tónlistarfólki þá fer hún á markaðina
eða inn í gömlu borgarhlutana, medínurnar, í arabísku borgunum, situr
þar vafin inn í sérhönnuð sjöl frá París þannig að hún lítur út eins og hún
sé rétt klædd á þessum fjarlægu stöðum þar sem margir þekkja hana
orðið. Þarna hlustar hún og spyr og lætur fólkið leiða sig áfram að þeim
sem það segir að sé bestur. Hún lætur bjóða sér heim til þessa fólks og
situr þar og hlustar nótt eftir nótt á tónlist. Þegar hún hefur farið svona
um hverja borgina á fætur annarri með reglulegu millibili þá færir hún
okkur djásn sem við hefðum seint fundið sjálf.“
Bella hefur haldið áfram að starfa við listmiðlun á eigin vegum eftir að
hún yfirgaf Listahátíðina í Bergen og hún býr enn innan um fjandvini
sína þar í bæ. Hún hefur yfrið nóg að gera við sín gamalkunnu störf í list-
geiranum auk þess sem hún tekur virkan þátt í pallborðsumræðum
norsku fjölmiðlanna um listir, menntir og menningu. Nýlega var hún
skipuð af Noregskonungi í Norsk Kulturrád sem deilir út 250 milljónum
norskra króna til listamanna og stofnana á ári hverju. Hún hefur ekki
sagt sitt síðasta orð.
Silja Aðalsteinsdóttir
TMM 2005 • 1
43