Ársrit um starfsendurhæfingu - 2017, Qupperneq 40

JÓNÍNA WAAGFJÖRÐ sviðsstjóri þróunar atvinnutengingar hjá VIRK
M
eð þessari aldurshækkun má búast við aukningu á
endurteknum, krónískum eða sveiflukenndum einkennum
sem munu hafa áhrif á vinnugetu starfsfólks. Í skýrslu
sem Samtök atvinnulífsins gáfu út árið 2007 (Hannes G.
Sigurðsson 2007) er fjallað meðal annars um ný viðfangsefni vegna
hækkandi meðalaldurs þjóðarinnar og þar með talið vinnuaflsins.
Þar er því spáð að árið 2050 verði einstaklingar 65 ára og eldri 27%
þjóðarinnar í stað 12% í dag og að fólk á vinnualdri, 15 - 64 ára,
verði 57% samanborið við 66% nú. Það er því mat sérfræðinga að
heilbrigðisvandamál tengd krónískum sjúkdómum muni verða æ
algengari orsök fjarveru frá vinnu hér á landi sem og í hinum vestræna
heimi. Þessar breytingar á aldurssamsetningu og heilbrigði vinnuaflsins
munu hafa áhrif á stjórnun fyrirtækja og þær forvarnir sem innleiddar
verða til að draga úr eða koma í veg fyrir óvinnufærni starfsmanna.
Fyrirtæki þurfa því að finna leiðir til að gera starfsmönnum sínum sem
eru með skerta starfsgetu kleyft að vinna lengur (Bloom, Cafiero, Jané-
Llopis, Abrahams-Gessel, Bloom, Fathima o.fl. 2011).
Eftir því sem fleiri starfsmenn með króníska sjúkdóma geta unnið
lengur verður það algengara að vinnuveitendur standi frammi fyrir
ýmsum áskorunum sem tengjast því að halda þessum starfsmönnum
áfram í vinnu. Þeir þurfa meðal annars að finna út hvaða starfsmenn
ÁVINNINGUR ATVINNULÍFSINS
AF STIGVAXANDI ENDURKOMU
TIL VINNU
ATVINNUREKENDUR
MUNU Á NÆSTU ÁRUM
ÞURFA AÐ MÆTA MEÐ
VIÐEIGANDI AÐGERÐUM
ÞEIRRI VAXANDI ÁSKORUN
SEM HÆKKANDI ALDUR
VINNUAFLSINS VELDUR.
40 virk.is