Hugur og hönd - 01.06.1996, Blaðsíða 13

Gullkálfurinn tilbeðinn.
hann sig á skip sem stundaði fisk-
flutninga og var síðast við bygg-
ingavinnu við gullnámurnar norð-
vestan við Þrælavatn og hjá Hud-
son-félaginu.
En ætíð vakti hjá honum löngun-
in að fara aftur heim til Islands.
Heimþráin óx eftir því sem aldur-
inn færðist yfir og 1959 lét hann
verða af því að fara í heimsókn á
æskuslóðirnar. Ekki festi hann yndi
í Kanada eftir að hann kom þangað
úr þeirri ferð og flutti alkominn til
íslands 1961. Hann fluttist til
frændfólks á Höfn í Hornafirði. Eft-
ir heimkomuna stundaði Guðjón
aðallega trésmíðavinnu, mest við-
gerðir og viðhald á húsum. Hann
byggði lítið hús sem hann flutti að
Fagurhólsmýri og setti niður stutt
fyrir neðan hamarinn. Hafði hann
húsið fyrst sem sumarbústað en frá
árinu 1972 var hann skráður heim-
ilisfastur á Fagurhólsmýri og bjó
þar í litla húsinu það sem eftir var
ævinnar.
I blaðaviðtali segir Guðjón að
hann hafi byrjað að skera út og
búa til brúður og smíða leikföng
þegar hann var 10 ára gamall.
En það er ekki fyrr en hann er
kominn um sjötugt og farið að
hægjast um hjá honum við vinnu,
að hann fer að fást við að búa til
styttur úr tré, skreyta þær og mála.
Sagt er að hann hafi þá í frítímum
byrjað á að smíða leikföng og smá-
dót sem hann gaf börnum, en hann
var mjög barngóður. Síðar fór hann
út í styttugerðina, þær smíðaði
hann venjulega úr furuplönkum.
Smám saman fór hann einnig að
nota önnur efni og málningu til
skreytinga á styttunum. Hann
sagðist alltaf hafa haft ákveðnar
persónur í huga þegar hann gerði
styttur sínar, enda voru kunnugir
fljótir að bera kennsl á nágranna,
vini og ættingja og höfðu gaman
af. A síðustu árum sínum sótti
Guðjón einnig oft hugmyndir að
styttum sínum í þjóðsögur og
sagnir. Ekki var Guðjón nostur-
samur og smámunasamur við gerð
verka sinna, enda hæfði það ekki
hans stíl. Með einfaldri smíð og út-
færslu náði hann einmitt að tjá það
sem hann ætlaði sér í það og það
skiptið. Frumleiki og sköpunar-
gleði einkenndu verk Guðjóns.
Framan af gekk honum ekki vel
að selja stytturnar og var sama þó
verðið væri lágt. En þetta breyttist.
Fólk alls staðar að af landinu vildi
eiga tréstyttur eftir Guðjón og falaði
þær af honum. Kom þar að hann
hafði vart undan að búa til allar þær
styttur sem fólk vildi fá keyptar.
Haldnar voru sýningar á verk-
um Guðjóns í sýningarsalnum í
Hafnarborg og Nýlistasafninu,
vöktu þær mikla athygli.
Guðjón R. Sigurðsson var mjög
sjálfstæður persónuleiki og vildi
Grettir Ásmundarson.
sem lengst búa og bjarga sér hjálp-
arlaust, enda vanur því á langri og
viðburðaríkri ævi. Hann var ó-
kvæntur og barnlaus. Síðustu árin
naut hann umhyggju og aðstoðar
ættingja sinna á Fagurhólsmýri.
Guðjón lést árið 1991.
Þórir Signrðsson
Myndir: Guðmundur Ingólfsson /
ímynd
Hugur og hönd 1996 13