Hugur og hönd - 01.06.1996, Blaðsíða 56
Yfirlitsmynd frá sýningunni.
Norrænu heimilisiðnaðar-
samtökin, sem Heimilis-
iðnaðarfélag íslands tek-
ur þátt í, halda þing þriðja hvert ár
og er þá efnt til sýningar á ýmiss
konar heimilisiðnaði auk þess sem
haldnir eru fyrirlestrar og nám-
skeið fyrir þátttakendur. Síðasta
þing var í Lillehammer í Noregi
sumarið 1995. Hafði þá staðið
undirbúningur að sýningu um
skeið. Islenska sýningarnefndin
leitaði eftir munum hjá hand-
verksfólki og brást það vel við.
Ljósmyndir og hugmyndir að
munum voru sendar norsku sýn-
ingarnefndinni, sem valdi alla
sýningargripina. I apríllok 1995
voru þeir sendir utan og hófst sýn-
ingin í Maihaugen í Lillehammer
um miðjan júní. Sú hugmynd að
sýningin yrði farandsýning, var
viðruð snemma árs 1995 og reynd-
ist vera áhugi hjá Finnum, Dönum
og okkur. Sýningin var opnuð hér
16. mars að viðstöddum forseta Is-
lands, Vigdísi Finnbogadóttur,
norrænum ráðherrum og fjöl-
menni. Hún stóð til 6. apríl og
sóttu hana um 3000 manns.
Sýningarmunum var skipt í
flokka eftir uppruna efnanna sem
þeir voru unnir úr.
Ilát til skrauts og nytja.
Úr sjó og vötnum: Roð, tennur
úr sel og hval, skeljar, kuðungar,
selskinn og sef.
Af akri: Hör og hálmur.
Úr mó og mel: Torf, steinar,
hraun og leir.
Af dýrum: Ull, skinn, hrosshár,
kýrhalahár, bein og horn.
Úr skóginum: Pappírsband,
tágar, greinar, næfrar og viður.
Endurnýtt efni var flokkur sem
hafði að geyma margt sérstætt úr
fjölbreyttum efnum.
Sýningarmunir voru á þriðja
hundrað og gat þar að líta listagott
handbragð og hugmyndaríka úr-
vinnslu, jafnt í hefðbundnum
verkum sem og nýsköpun. Það
meginmarkmið að kynna og sýna
vel unnið handverk virtist nást,
því sýningin hlaut almennt lof
þeirra sem hana sáu.
Norræna húsið bauð strax fría
sýningaraðstöðu hér og var sam-
starfið við starfsfólk þar hið á-
gætasta. Anna Margrét Björnsdóttir
varaformaður og Guðrún Einars-
dóttir gjaldkeri leituðu styrkja í
ýmsum áttum og var vel tekið.
Hópar félagsmanna tóku að sér hin
fjölbreyttustu verk, s.s. að velja
verk á sýninguna og senda, hafa
samband við fjölmiðla, koma sýn-
ingunni upp, sitja yfir og taka nið-
ur. Félagsmenn sýndu auk þess fjöl-
breytt vinnubrögð tvo sýningar-
daga og efnt var til tískusýningar.
Þótti viðfangsefnið skemmtilegt; og
hafi félagsmenn og aðrir sem lögðu
sýningunni lið bestu þakkir fyrir.
Síðast en ekki síst ber að þakka ís-
lenska handverksfólkinu, 13 talsins,
sem léði verk sín, fyrir sinn skerf.
Var sómi að munum þeirra.
Það er von okkar sem að sýn-
ingunni stóðum, að hún hafi verið
Heimilisiðnaðarfélaginu til sóma
og íslensku handverksfólki hvatn-
ing til enn frekari dáða.
Heiður Vigfúsdóttir
56 Hugur og hönd 1996