Gríma - 01.09.1933, Side 31

ANDLÁTSBOÐ
29
virtist ætla að heilsa honum með kossi; vaknaði
Samson í sama vetfangi og sá þá konu sína ganga
frá rúminu. Sá hann hana svo glöggt, að hann var
í engum vafa um, hver það væri. Hvarf svo svipur-
inn von bráðar. — Skömmu síðar kom Marsibil
dóttir hans vestur þangað. Sá Samson þegar, að hún
var dauf í bragði, bjó yfir einhverju, en átti erfitt
með að koma orðum að því. Þá mælti Samson við
hana: »Þú þarft ekki að segja mér það. Eg veit það,
að móðir þín er dáin«. Hafði Álfheiður dáið um
sama leyti, sem Samson varð hennar var.
8.
Sripnrlnn í Múla.
(Eftir handriti Baldvins Jónatanssonar).
Árið 1854, þann 16. desembermán., brann bærinn
í Múla í Aðalreykjadal. Þar fórst kvenmaður nokk-
ur, sem ætlaði að bjarga út tryppi og hrút; hljóp
hún inn í reykinn, en var örend og nokkuð brunnin
orðin, þegar til hennar náðist. Upp frá þessu urðu
menn oft varir við svip stúlku þessarar; sáu menn
hana misjafnlega glöggt, en allir lýstu henni á sama
veg, að hárið væri sviðið og annar vanginn svo sem
brunninn væri. Ekki er þess getið, að hún hafi
nokkurri skepnu mein gert. — Skal hér getið
tveggja sagna um svip þenna.
Páll Hermann Jónsson, sem lengi hefur búið á
Halldórsstöðum í Bárðardal, -var einu sinni sem oft-
ar á ferð frá Húsavík og annar maður með honum.