Gríma - 01.09.1933, Qupperneq 50

48
MÓBERGS-HJÁLMA
nema með því að taka af þér hana Hjálmu litlu í
vetur frá jólum. Vona eg, að henni hafi farið eins
vel fram hjá mér, eins og hefði verið hjá þér sjálf-
um. Líka hef eg mælt svo fyrir henni, að hún verði
enginn ólánsgripur. Þegar þú kemur á fætur í fyrra-
málið, muntu finna hana suður við fjósdyr. Svo
langar mig til að biðja þig að lofa mér eftirleiðís
að búa hér í landareign þinni eins og verið hefur
hingað til«. Bóndi kvað það vera velkomið á meðan
hann ætti byggingarráð á Móbergi, og síðan kvödd-
ust þeir með kærleikum. Um morguninn vaknaði
bóndi snemma og gekk suður að fjósmu. Stóð
Hjálma þar við dyrnar með sama bandspottann um
hálsinn, sem hún hafði haft um veturlnn, þegar
hún hvarf. Hafði hún þroskazt svo vel um vetur-
inn, að hún var orðin nærri því eins stór og full-
orðin kýr. Hún entist vel, varð átján marka kýr
og tuttugu ára gömul. Flestir kálfar hennar voru
látnir lifa og útbreiddist kyn hennar um Langadal
og víðar um Húnaþing; þótti það hvervetna reyn-
ast mjög vel. — Bóndi bjó á Móbergi til elli, þótti
jafnan heppinn í öllum fyrirtækjum og búhöldur
góður.
19.
Hnldnkonan í Grástelni.
(Eftir handriti Baldvins Jónatanssonar. Sögn önnu P.
Eiríksdóttur).
Skammt fyrir ofan túnið á Syðri-Tjörnum á
Staðarbyggð í Eyjafirði er stór teningslagaður
steinn, sem Grásteinn heitir. Hefur það jafnan ver-