Gríma - 01.09.1933, Síða 70

68
SAGAN AF NÆFRAKOLLU
inum, en lykilinn ber hann alltaf á sér. Nú eru jól-
in í nánd og verður hann þá ekki heima fremur en
vant er. Skaltu samt leggja að honum svo sem þú
getur, að hann sýni þér í kistilinn; mun honurn
þykja fyrir því að neita þér um fyrstu bón þína
eftir lát mitt, enda ann hann þér hugástum. Mun
hann fyrir þrábeiðni þína sýna þér klæðið í þeirri
fullvissu, að þú vitir ekki neitt um nátfuru þess
eða til hvers það má notast. f kistlinum muntu
einnig sjá stein, sem er fagur eins og gull; skaitu
grípa steininn, halda honum í vinstri lófa þér og
óska þess í hljóði, að þú kunnir að hagnýta þér
klæðið; mun þér þá verða að ósk þinni. Þá skaltu
biðja föður þinn um að mega hafa steininn í þín-
Um vörzlum og mun hann að lokum láta það eftir
þér, af því að hann heldur að þú þekkir ekki nátt-
úru hans. Skaltu varðveita steininn sem sjáaldur
auga þíns, því að meðan þú hefur hann, geturöu
óskað þér hvers þarflegs, sem þú vilt. En ekki
máttu óska mér lengri lífdaga, því að þeir eru nú
orðnir nógu margir og langir. — Það vil eg segja
þér, að ömmu þinnar nýtur þú nú að í þessu, og
eru þetta hennar ráð; hefur hún birzt mér í draumi,
og mun hún vera nýlega dáin, en eg veit að faðir
minn og systur mínar eru enn á lífi. Þess vil eg
biðja þig, að láta þær ekki gjalda bxæytni sinnar
við mig, ef þú hittir þær síðar. Segir mér svo hug-
ur um, að þér muni betur farnast en mér og munir
komast burt héðan. Mun þér ef til vill ekki þykja
fallegt af mér, að hvetja þig til að strjúka frá föð-
ur þínum, en bæði er það, að eg óttast um þig, ef
þú dvelur hér lengur, og svo ert þú ekki föður þín-
um vandabundnari en það, að þú þarft enga sam-