Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1996, Síða 4
Ragnar R. Magnússon form. Blindrafélagsins:
Meginreglur Sameinuðu þjóðanna
Eins og ykkur mun flestum kunn-
ugt hafa Sameinuðu þjóðirnar
lagt fram tilmæli um framkvæmd í
málefnum fatlaðra, sem beinast fyrst
og fremst til ríkisstjórna landa heims.
Hér á landi eru þessar tillögur nefndar
Meginreglur SÞ. Boðskapur Samein-
uðu þjóðanna í málefnum fatlaðra er
í 22 liðum. Þar eru ríkisstjórnir allra
þjóða ótvírætt hvattar til að kynna
hugmyndirnar ítarlega og veita fötl-
uðum stuðningsþjónustu, endurhæf-
ingu og menntun við hæfi. Enn fremur
sjái þær svo um að næg atvinna sé í
boði og aðgengi sé tryggt á öllum
sviðum samfélagsins. Þá er minnt á
að virða og styðja starfsemi samtaka
fatlaðra og lýst yfir mikilvægi alþjóð-
legs samstarfs á þessum vettvangi,
svo einhver dæmi séu tekin.
• •
Oryrkjabandalag Islands og
aðildarfélög þess gætu í aukn-
um mæli notað Meginreglur Samein-
uðu þjóðanna, sem slagkraft í siðferði-
legum og pólitískum áhrifum gagn-
vart ríkisstjóm Islands, sveitarstjórn-
um og stjórnendum fyrirtækja og
stofnana. Nú veit ég að þó nokkuð
starf hefur verið lagt af mörkum í
þessu skyni. En það er mikilvægt að
upplýsa sem víðast um þessar hug-
Ragnar R.
Magnússon.
myndir. Sameinuðu þjóðirnar eru
sannarlega ákjósanlegur bandamaður
okkar í þessum efnum. Rödd samtaka
okkar heyrist skýrar með tilstyrk
þeirra. Þetta gæti því verið kærkomið
tækifæri fyrir stjórnvöld að skoða
hugmyndir og heildaráherslur í mála-
flokknum. Það er augljóst að veiga-
mikil framfaraspor hafa verið stigin
hér á landi á undanförnum áratugum.
En það er nauðsynlegt að halda áfram,
þar sem víða er ennþá úrbóta þörf.
En hvernig eigum við sjálf að
halda áfram að nýta okkur kraft
Meginreglnanna? Byrjunin gæti verið
að öryrkjafélögin ásamt styrktarfélög-
um kynni félagsmönnum sínum þess-
ar reglur mjög gaumgæfilega. Það er
nauðsynlegt að félagarnir þekki þær
til þess að nota hugmyndirnar í hags-
munabaráttu samtaka sinna. Þannig
væri ákjósanlegt að gera nú þegar
áætlun í þessu skyni. Samhliðaþessari
fræðslu gæti verið mikilvægt að skoða
umgjörð og innihald þjóðfélagsins
gagnvart fötluðum. Svo gætu félaga-
samtökin borið Meginreglumar sam-
an við almenn lög og lög um málefni
fatlaðra. Þannig væri hægt að meta
hvar þjóðin okkar er á vegi stödd við
að uppfylla tilmæli reglnanna. Síðan
má hugsa sér að aðildarfélögin með
Öryrkjabandalagið í broddi fylkingar
komi þessari þekkingu til sem flestra
stjórnmálamanna um allt land og
almennings. Meginreglur Sameinuðu
þjóðanna em ekki lagabundnar heldur
siðferðilegur og stjórnmálalegur
vegvísir til virkrar þátttöku fatlaðra í
þjóðfélaginu. Það er því mikilvægt að
hvetja ríkisstjóm Islands að standa
vörð um innihald þeirra og gera fram-
tíðaráætlanir um enn frekari úrbætur
þar sem þeirra er þörf. Það yrði gæfa
lands og lýðs.
Ragnar R. Magnússon,
formaður Blindrafélagsins.
Frá Styrktarfélagi Perthes-sjúkra
Eins og lesendum ætti að vera vel
kunnugt var Styrktarfélag
Perthes-sjúkra stofnað á sl. hausti. 28.
marz sl. hélt félagið sinn fyrsta aðal-
fund. Formaðurinn Halldóra Björk
Óskarsdóttir flutti þar skýrslu stjómar
og kvað félagið hafa einbeitt sér frá
stofnun að kynningarstarfi jafnt inn á
við sem út á við. Kynningarblað var
útbúið þar sem félagið var rækilega
kynnt, sagt ítarlega frá tilgangi þess
og Perthes-sjúkir sem og aðstand-
endur þeirra hvattir til að hafa sam-
band.
Formaðurinn hafði í samráði við
Odda-prentsmiðju hannað hið smekk-
legasta félagsmerki sem prýddi haus
kynningarblaðsins.
Kynningarblað þetta hafði m.a.
verið sent út á heilsugæzlustöðvar
landsins, til heimilislækna og bæklun-
arlækna.
A aðalfundinum var kosin ný
stjórn og varastjórn. Formaður er
áfram Halldóra Björk Óskarsdóttir en
aðrir í stjóm: Amþrúður Soffía Ólafs-
dóttir, Elsa Sigurðardóttir, Jórunn
Guðmundsdóttir og Sigrún Waage.
Til vara eru: Gunnar Þór Jónsson,
Hákon Daníelsson, Runólfur Alfreðs-
son, Tryggvi Friðjónsson og Tryggvi
Leósson.
A eftir aðalfundarstörfum flutti
Gunnar Þór Jónsson bæklunarlæknir
hinn fróðlegasta fyrirlestur og kom
víða við. Hann ræddi orsakir Perthes-
sjúkdómsins og hvað unnt væri að
gera til að afleiðingar yrðu sem allra
minnstar og að fólki liði sem bezt,
þrátt fyrir sjúkdóminn. Hann nefndi
að með þjálfun og meðvitaðri virkri
þátttöku bamanna sjálfra mætti betri
árangri ná. Fjölmargar fyrirspumir
bárust.
Þegar þær Halldóra Björk og
Sigrún Waage áttu tal við ritstjóra um
fundinn var framundan samkoma hjá
félaginu, fyrst og fremst fyrir börnin,
með skemmtilegri dagskrá sem til
allra ætti að höfða - allt frá þeim
yngstu og upp úr.
Og svo heldur kynningin og
fræðslan áfram á fullu.
H.S.
4