Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1996, Síða 12

HIIÐABÆR 10 ARA
að má með sanni segja, að í
samfélagi okkar sé víða að
finna þær vörður sem veginn
lýsa, sem vísa okkur á velferðarleið
þá sem við blessunarlega göngum svo
myndarlega, en sem okkur þykir oft
og tíðum svo sjálfsögð, að við tökum
ekki eftir því, hversu vel er að verki
staðið, hve vel er unnið af alúð og
umhyggjusemi til að létta þeim lífs-
gönguna sem erfiðara eiga. Vörð-
umar á velferðarleiðinni em vissulega
margar og þegar um stund er staldrað
við einhverja þeirra og starfsemi
skoðuð verður okkur dagljóst hversu
dýrmætt það er að eiga umvefjandi
velferðarnet svo víða til hjálpar, til
björgunar hreinlega.
A slíkum stundum verður okkur
líka ljósara en ella, hver nauðsyn er
að verja velferðarkerfið, gera gott
kerfi ennþá betra, ná til að aðstoða
ennþá fleiri sem á þurfa að halda,
breyta og bæta, því víða kallar að
knýjandi þörf, þó svo margt sé
mætavel gert.
Þessi orð komu í hugann þegar
undirritaður átti þess kost f. h.
Öryrkjabandalags íslands að sam-
fagna aðstandendum og starfsfólki
Hlíðabæjar hinn 23. mars sl.
á voru einmitt tíu ár frá því sú
farsæla starfsemi hófst þar í
húsakynnum góðum, en Hlíðabær er
við Flókagötu í Reykjavík, númer 53
þar.
Þetta er glæsi-
legt þriggja hæða
hús með hinu vist-
legasta rými til að
hýsa þá góðu
starfsemi er þarna
ferfram. Oghvað
er þá Hlíðabær og
fyrir hvað stendur
starfsemin þar,
myndi máske ein-
hver spyrja. í
Hlíðabæ er dag-
vistun fyrir Alz-
heimer-fólk sem
nú mun algengast
að kalla minnis-
skerta eða minnis-
sjúka.
Forstöðu Hlíðabæjar hefur á hendi
Sigrún Óskarsdóttir og hún flutti
ávarp í upphafi og greindi frá því að
á hinum eiginlega afmælisdegi - 22.
mars - þ.e. deginum áður hefði ýmis-
legt verið gert til hátíðabrigða fyrir
heimilismenn. Forseti Islands hefði í
heimsókn komið og glatt fólk
ómetanlega með sinni hlýju og reisn
sem alltaf einkenndi hana, kærkomið
tónlistaratriði verið flutt og að sjálf-
sögðu hefði veglegt veizluborð sett
sinn hátíðablæ á allt. Sigrún rakti því
næst upphafið að rekstri Hlíðabæjar,
þann skort á þjónustuúrræðum sem
verið hefði fyrir minnissjúka, þrátt
fyrir gott athvarf margra í Múlabæ.
Mönnum hefði vel ljóst verið að
sérhæft þjónustuúrræði yrði til að
koma einnig.
Rekstraraðilar Hlíðabæjar (sem og
Múlabæjar) eru Reykjavíkurdeild
RKI, SIBS og Félag eldri borgara, en
fyrirrennarar þess félags Samtök
aldraðra. I fyrsta fulltrúaráðinu voru
frá Reykjavíkurdeildinni: Arinbjöm
Kolbeinsson og Ingunn Gísladóttir
sem vel að merkja væru þar enn; frá
SÍBS: Oddur Ólafsson og Kjartan
Guðnason og frá Samtökum aldraðra:
Hans Jörgensson og Sigurður Gunn-
arsson.
✓
Iaðdraganda þessa hefði svo Félag
aðstandenda Alzheimersjúklinga
verið stofnað og greindi Sigrún í
leiðinni frá helztu markmiðum þess
mæta félags. Frá upphafi verið ráð
fyrir því gert að hér yrði um litla
einingu að ræða með sem allra heim-
ilislegustum blæ og það veit ritstjóri
að hefur vel tekizt. Fyrir forgöngu
þáv. borgarstjóra, Davíðs Oddssonar,
hefði Reykjavíkurborg keypt þetta
glæsilega hús sem þá hefði einmitt
verið til sölu og afhent það svo rekstr-
araðilum til afnota. Hlíðabær var í
fyrstunni deild frá Múlabæ, en Hlíða-
bær var að sjálfsögðu fyrsta dagvistun
beinlínis af þessu tagi. Frá upphafi
hefur læknir heimilisins verið Jón
Snædal, öldrunarlæknir og hefði það
verið til giftu góðrar. Markmið dag-
vistunarinnar væru mörg m.a. að
stunda markvissa þjálfun, létta álagi
af aðstandendum og hindra eða tefja
innlögn á langdvalarstofnanir. Inntak-
ið í reynd það að sinna sem bezt þörf-
um þess fólks sem þarna á daglega
vist, allt fólk sem háð er leiðbein-
ingum og stuðningi. Heimilishald allt
í röð og reglu enda þessu fólki
nauðsyn. Dagskráin í föstum skorð-
um en þó með tilbreytingu. Allt gert
til að viðhalda sem bezt sjálfstrausti
og virðingu og veita öryggi um leið.
Sigrún rakti svo dagskrá hins venju-
bundna dags, en fólk fær þama morg-
unverð, hádegisverð og síðdegiskaffi.
Það eru morgunfundir, lesið úr blöð-
unum, spilað, lesið, sungið og dansað.
Utivist alltaf ef unnt er. Síðan eru
vinnustofur í kjallara þar sem reynt
er að finna hverjum og einum verkefni
verðugt og við
hæfi. Prestur
kemur hálfsmán-
aðarlega í heim-
sókn. Það er farið
á söfn, kaffihús, í
félagsmiðstöðvar
o.s.frv.
Með þessari
fjölbreyttu þjón-
ustu er reynt að
draga úr verstu
fylgikvillum sjúk-
dómsins.
Sigrún sagði
sér nú efst í huga
hið góða samstarf
sem verið hefði
við þá einstaklinga
Forseta íslands afhent gjöf frá heimilisfólki.
12