Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1980, Síða 81
GRÓÐURKORTAGERÐ 79
eftir beztu vitund samkvæmt slíkum
skjölum og í samráði við landeigendur.
öll slík mörk eru birt án ábyrgöar á kortun-
um.
Það kemur vissulega til álita, hvort eigi
að fylgja svo ströngum reglum um skrán-
ingu og birtingu landamerkja. Ef til vill
KORTATEIKNUN OG UNDIRBÚN-
INGUR FYRIR PRENTUN
Næsti verkþáttur á eftir útivinnunni er
teiknun vinnukorts, sem lokagerð gróð-
urkorts er síðan unnin eftir.
Þar eð AMS-kortin, sem notuð hafa
verið sem grunnkort, eru í mælikvarða
1 : 50 000, eru þau stækkuð í 1 : 40 000 til
notkunar sem kortgrunnur fyrir gróður-
kort (hálendiskort). Þá er fyrst gert eintak
af hæðarlínum og einnig strönd, ám og
vötnum. Eftir þessu eintaki er síðan gerð
graförk (sjá síðar), en það er plastörk af
kortblaðinu með ofannefndum upplýs-
ingum.
Gróður- og landgreining og aðrar upp-
lýsingar, sem teiknaðar eru eftir loft-
myndum, eru þessu næst færðar á plast-
örkina (grunnkortið) af vettvangskortun-
um. Teikningunni á hverri loftmynd er
varpað á grunnkortið í kortateiknunar-
tæki (13. mynd). Mælikvarði myndanna,
sem vettvangskort er gert eftir, er venju-
lega stærri en mælikvarði grunnkortsins. I
vörpuninni er mælikvarðanum breytt
þannig, að hann verði hinn sami og
mælikvarði grunnkortsins. Þannig er
hvert byggðakort sett saman eftir 10—12
myndum, og er vörpunin og teikningin
mjög tímafrekt nákvæmnisverk.
Vinnukortið er teiknað ágrafórk, en það er
má birta óviss mörk á líkan hátt og gert
hefur verið á landslagskortum. Sá ókostur
fylgir því að sleppa landamerkjum á gróð-
urkortum, einkanlega byggðakortum, að
ókleift er að mæla landstærð jarðeigna og
segja til um landkosti einstakra jarða.
glær örk með næfurþunnri plasthúð eða
himnu. Þær línur og tákn, sem eiga að vera
á kortinu, eru síðan rispuð eða grafin í
þessa himnu. Það er gert með til þess
gerðum nálum afmismunandi breidd (14.
mynd). Þannig verða allar línur hnökra-
lausar og sams konar línur allar jafn-
breiðar. T. d. eru mörk gróðurhverfa 0,08
mm breiðar línur.
Þegar grafið hefur verið á teikninguna,
er rammi kortsins teiknaður og grafinn. Þá
er gerð endurtaka (kopía) af kortefninu á
filmu og fettifilmur síðan gerðar eftir
henni. Flettifilma er glær plastörk með
ljósþéttri plasthúð. A hana eru framkall-
aðar allar línur og tákn kortsins. Fletti-
filmur eru misjafnlega margar eftir því,
hversu mörg mynztur eru notuð til að
tákna byggð, eyrar, hraun, mela, sanda o.
þ. h. og hve margir litir eru á kortinu, sem
prentað er. Venjulega eru þessar filmur
fimm til sjö talsins. Þegar prentfilmur eru
gerðar, er húðinni flett af öllum reitum,
sem eiga að vera með sama lit eða mynztri,
t. d. af túnum á einni filmu, hraunum á
annarri o. s. frv. Síðan er lýst í gegnum
flettifilmuna, og koma þá fram á prent-
filmu einungis þeir blettir, sem húðinni
hefur verið flett af á hverri filmu, og þar