Morgunblaðið - 04.06.2020, Blaðsíða 49

vinur og félagi. Umhyggjan enda-
laus og gleðin alltaf með. Ekki
þótti þeim félögum verra ef smá
viskí var í boði. Við systkinin er-
um full þakklætis fyrir ljúfar
stundir og njótum minninganna
um góðan mann.
Jóhann Þór, Sigríður
Dóra og Gylfi
Magnúsarbörn.
Kveðja frá
Tannlæknafélagi Íslands
Enn er höggvið skarð í raðir
okkar tannlækna. Borinn er til
grafar í dag Rósar Eggertsson,
tannlæknir og heiðursfélagi
Tannlæknafélags Íslands, en
hann lést þriðjudaginn 26. maí,
níræður að aldri. Rósar lauk
kandidatsprófi frá Tannlækna-
deild Háskóla Íslands 1955 og var
síðar í framhaldsnámi við Tann-
læknaháskólann í Malmö í Sví-
þjóð. Rósar rak tannlæknastofu á
Laugavegi 74, í húsinu þar sem
hann fæddist og ólst upp og starf-
aði í hartnær fimmtíu ár. Eftirlif-
andi eiginkona Rósars er Magda-
lena Sigurðardóttir og eignuðust
þau fimm börn. Þau eru synirnir
Sigurður Eggert, Gunnar Oddur
og Gunnlaugur Jón, allir tann-
læknar, og dæturnar Hulda
Björg tannfræðingur og Ragn-
heiður Erla efnafræðingur.
Rósar var virkur félagi í Tann-
læknafélagi Íslands og sat í
stjórn félagsins um árabil, vara-
formaður um skeið og starfaði í
ótal nefndum. Rósar var gjald-
keri í stjórn Lífeyrissjóðs tann-
læknafélagsins frá stofnun hans
1959 og sá um daglegan rekstur
hans ásamt eiginkonu sinni.
Einnig tók hann þátt í störfum
innlendra og norrænna samtaka
sem tengdust tannlækningum.
Æðstu viðurkenningu Tann-
læknafélags Íslands hlaut Rósar
er hann var kjörinn heiðursfélagi
2007. Þann heiður hefur aðeins 17
tannlæknum hlotnast í 90 ára
sögu félagsins. Rósar kenndi
munn- og tanngervalækningar
við Tannlæknadeild HÍ 1965-
1978 sem þá var í húsi Landspít-
alans við Hringbraut. Hann sá
um kennslu á preklínik, teknik,
ásamt Jónasi Thorarensen tann-
lækni og Guðmundi Hraundal
tannsmið. Rósar var farsæll og
vinsæll kennari. Rósar gegndi
ýmsum trúnaðarstörfum fyrir
Stangaveiðifélag Reykjavíkur og
Landssamband stangaveiði-
félaga, enda ástríðuveiðimaður á
stöng. Enski boltinn var í miklum
metum og eyddi hann löngum
stundum á seinni árum að fylgj-
ast með honum.
Eins og sést af glæsilegum
ferli Rósars var hann mikill fé-
lagsmálamaður og menn sóttust
eftir að starfa með honum og
hann laðaði að sér vini, kunningja
og veiðifélaga. Það voru forrétt-
indi að fá að veiða með Rósari og
veiðifélögum hans. Þekktur var
hópur kollega sem hittust reglu-
lega, auk Rósars þeir Jónas
Thorarensen, Magnús R. Gísla-
son, Sverrir Einarsson og Örn
Bjartmars. Þetta þóttu hinir
mestu gleðigjafar, allir mjög
virkir innan tannlæknafélagsins
og komust færri í hópinn en vildu.
Nú eru þeir allir fallnir frá nema
Jónas.
Rósar og Malla bjuggu lengst
af á glæsilegu heimili að Hvassa-
leiti 13 og þar voru allir boðnir
velkomnir og oft glatt á hjalla og
naut undirritaður gestrisni
þeirra í miklum mæli á mennta-
og háskólaárum, enda góður vin-
ur Sigurðar Rósarssonar, Edda.
Oft var Deep Purple spilað í botn
þannig að húsið nötraði. Malla
kvartaði ekki öðruvísi en að hún
tók rafmagnið af efstu hæðinni.
Á þessum tímamótum kveðj-
um við félagar í Tannlæknafélagi
Íslands þennan einstaka sam-
ferðamann og kollega með þökk
og hlýju og vottum aðstandend-
um virðingu okkar.
Blessuð sé minning Rósars
Eggertssonar.
Svend Richter.
MINNINGAR 49
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. JÚNÍ 2020
✝ Jón AlexanderH. Artúrsson
var fæddur 21.
febrúar 2002. Hann
lést 22. maí 2020.
Foreldrar Jóns
voru Helga Karól-
ína Jónsdóttir, f.
22. júní 1969, d. 6.
september 2007, og
Artúr Jensson.
Systur Jóns eru
Margrét Eva
Helgudóttir og Sandra Huld
Helgudóttir.
Jón ólst upp frá 5
ára aldri hjá afa
sínum og ömmu á
Kópaskeri, Guð-
nýju M. Guðnadótt-
ur og Jóni Gríms-
syni. Jón Alexander
var í námi við Fjöl-
brautaskóla Norð-
urlands vestra á
Sauðárkróki.
Jón Alexander
verður jarðsunginn
frá Snartarstaðakirkju í dag, 4.
júní 2020, klukkan 14.
Elsku, elsku drengurinn okkar.
Það fá engin orð lýst þeim sárs-
auka og söknuði sem í hjörtum
okkar býr á þessari stundu og sú
hugsun að þú eigir aldrei eftir að
koma aftur heim í herbergið þitt
er óbærileg. Okkur er það alveg
óskiljanlegt hvers vegna þú með
þína kærleiksríku nærveru og
hlýju, stóra faðminn og knúsið,
sem snertir hjörtu allra sem
kynntust þér, þurftir að yfirgefa
okkur svona fljótt. Það hlýtur að
vera að þinnar góðu nærveru og
hjartahlýju hafi verið þörf annars
staðar, og þar taka á móti þér
móðir þín sem þú naust svo alltof
skamman tíma og langamma þín
sem þér þótti svo óskaplega vænt
um. Þú þurftir á þinni alltof stuttu
ævi að takast á við hluti sem fólk á
þínum aldri á ekki að þurfa að
glíma við. Ef til vill hefur verið
þörf fyrir þá reynslu annars
staðar.
Á sama tíma erum við full af
þakklæti fyrir að hafa fengið að
hafa þig og systur þínar hjá okkur.
Minningarnar um þig verða okkur
ákaflega dýrmætar. Þú varst sem
barn strákur með stóru essi, úti
allan daginn sama hvernig viðraði,
þú hafðir mikla þörf fyrir að búa til
hluti, ótrúlega sjálfbjarga og fljót-
ur að tileinka þér að nota öll verk-
færi. Það urðu til ýmsir merkilegir
hlutir í bílskúrnum þegar þú varst
einn að dunda þar. Það var athygl-
isvert að fylgjast með þegar þú
eignaðist þitt fyrsta tæknilegó
hvernig það lá strax ljóst fyrir þér
að fylgja, lesa og fara skipulega
eftir teikningum sem fylgdu með.
Þú varst afar næmur á tónlist,
ákaflega taktviss og harmonikku-
æfingarnar hérna heima eftir-
minnilegar þó að trommuleikurinn
yrði það sem fylgdi þér lengst,
trommutakturinn utan úr bílskúr
hljómar enn í huga okkar og ekki
síður söngurinn í sturtunni. Ég
minnist með miklu þakklæti og
stolti allra ferðanna okkar á æf-
ingar og íþróttamót, þar sem þú
stóðst oftar en ekki á verðlauna-
palli og fagnaðir meðal annars
Íslandsmeistaratitlum. Þessar
ferðir voru óteljandi margar og
þar kynntumst við svo fjöldamörg-
um krökkum sem urðu síðan vinir
þínir alla tíð, og það er okkur ákaf-
lega dýrmætt að hafa fengið að
kynnast stórum hópi vina þinna.
Níu sumur í röð dvaldurðu í viku
til 10 daga í sumarbúðunum að
Ástjörn og þar leið þér vel, eign-
aðist fjölda vina sem hafa haldið
þann vinskap alla tíð síðan. Manni
hlýnaði um hjartaræturnar þegar
maður sá hvað þú áttir alltaf auð-
velt með að nálgast yngri krakka,
og eftirtektarvert hvernig þau
drógust að þér, og þeim leið
greinilega vel í návist þinni.
Elsku vinur, þín verður sárt
saknað, guð geymi þig að eilífu.
Afi og amma á Kópaskeri.
Jón og Guðný.
Elsku vinur.
Þær þrautir sem við fáum í líf-
inu eru misþungar, en þessi þraut
er sú allra þyngsta. Það eru mörg
hvað ef og af hverju sem við erum
búin að vera að hugsa, en við fáum
aldrei svör við. Þú komst til okkar
í tæpa tvo mánuði vegna covid-19-
veirunnar og það er eitt það besta
sem kom til vegna þessarar bless-
uðu veiru. Við erum ævinlega
þakklát fyrir þessar stundir. Þú
varst kurteis, hjálpsamur, hjarta-
hlýr og mikill grallari. Þú spilaðir
við okkur, við horfðum á myndir
og þú hjálpaðir til á þessu stóra
heimili. Þú gafst þér tíma með
krökkunum, spilaðir við Melkorku,
hjálpaðir Guðmundi að setja upp
körfuna sína og spilaðir nokkra
leiki, dundaðir þér með Ingibjörgu
uppi í sveit, því þið voruð nánast
alveg eins, þú meira að segja fórst
út með hundinn, sem var orðinn
ansi hændur að þér. En það allra
besta var, að þú tókst Sigrúnu að
þér og passaðir vel upp á hana, þið
voruð eins og systkini. Sigrún
hringdi reglulega í mig og ég
heyrði að þú varst að styðja henn-
ar mál á bak við hana. Eins sagðir
þú okkur hvernig þú værir alltaf
að passa upp á hana í skólanum,
því hún væri eins og litla systir þín.
Það eru því ófá tárin sem við er-
um búin að þerra á þessu heimili,
því þú varst á þessum stutta tíma
orðinn einn af okkur. Það er því
með sorg í hjarta að við kveðjum
þig í hinsta sinn, elsku vinur.
Elsku Jón, Guðný og fjölskylda,
okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Jón Sævar, Guðrún
Harpa og börn.
Elsku drengurinn. Mann setur
hljóðan og hundruð hugsana þjóta
gegnum hugann á svo miklum
hraða að nánast ómögulegt er að
grípa þær til að móta úr einhver
þýðingarverð orð. En til mín kom
þetta ljóð er ég sat yfir ánum í fjár-
húsunum að taka á móti nýju lífi í
heiminn, samtímis því sem ég
þurrkaði tárin sem láku niður
kinnarnar í vanmætti og sorg yfir
þínu lífi, sem hvarf eins og dögg
fyrir sólu, fyrirvaralaust.
Við fjölskyldan í Reistarnesi
höldum minningunum um þig lif-
andi í huga okkar um leið og við
vottum þínum nánustu alla okkar
dýpstu samúð með von um að þau
finni styrk og ljós á þessari löngu
leið þar sem tíminn virðist oft
standa í stað.
Þá hrundu himnar
og tíminn stóð kyrr
svo árnar þær hættu að flæða
tímalaus hrynjandin
taktlaus sem fyrr
það var svo margt sem við áttum eftir að
ræða.
Elsku drengur
með glampann í auga
í hvarmaljósinu brúna
hnarreistur, brattur
með geislandi bauga
ætíð hafði ég á þér trúna.
Þá blómin á enginu
brosa mót sól
og vorvindur blíður þeim strýkur
hve hverfult er lífið
er það býr um sitt ból
þar sem síðasta geislanum lýkur.
Elsku drengur
með faðm þinn breiðan
og framtíðina svo bjarta
gakktu áfram þinn veginn
hlýjan og greiðan
finndu hamingju og frið í þínu hjarta.
Fjölskyldan í Reistarnesi,
Ágústa Ágústsdóttir.
Það er ætíð sárt þegar ungt
fólk kveður þennan heim, fólk sem
átti framtíðina fyrir sér og öll þau
viðfangsefni sem lífið býður upp á,
en hér sannast hið fornkveðna að
enginn veit sína ævi fyrr en öll er.
Jón Alexander hóf nám á
málmiðnabraut Fjölbrautaskóla
Norðurlands vestra haustið 2019.
Hann náði strax góðu sambandi
við samnemendur sína, kennara
og annað starfsfólk skólans. Hann
lék iðulega á als oddi, var hress,
glaðlyndur og stundum uppá-
tækjasamur. Honum var einkar
lagið að eignast vini og kunningja
og var vel liðinn hvar sem hann
fór. Það sást vel í bænastund sem
haldin var í Sauðárkrókskirkju
laugardaginn 23. maí hve stórt
skarð hann skildi eftir í vina-
hópnum.
Jón Alexander vakti athygli
kennara sinna fyrir einstaka
handlagni en auk þess var hann
frumlegur og skapandi. Þau voru
ófá verkefnin sem hann tók sér
fyrir hendur og fór þá ekki alltaf
troðnar slóðir.
Fregnin af andláti Jóns Alex-
anders kom eins og þruma úr
heiðskíru lofti og engan sem hann
þekkti hefði órað fyrir því sem
verða vildi.
Jóns Alexanders er sárt saknað
í hópi nemenda og starfsfólks
skólans. Við sendum fjölskyldu
hans og vinum hugheilar sam-
úðarkveðjur.
Þau ljós sem skærast lýsa,
þau ljós sem skína glaðast
þau bera mesta birtu
en brenna líka hraðast
og fyrr en okkur uggir
fer um þau harður bylur
er dauðans dómur fellur
og dóm þann enginn skilur.
En skinið loga skæra
sem skamma stund oss gladdi
það kveikti ást og yndi
með öllum sem það kvaddi.
Þótt burt úr heimi hörðum
nú hverfi ljósið bjarta
þá situr eftir ylur
í okkar mædda hjarta.
(Friðrik Guðni Þórleifsson)
Með kveðju frá nemendum og
starfsfólki Fjölbrautaskóla
Norðurlands vestra.
Ingileif Oddsdóttir
skólameistari.
Jón Alexander
H. Artúrsson
Harpa Heimisdóttir
s. 842 0204
Brynja Gunnarsdóttir
s. 821 2045
Kirkjulundur 19 | 210 Garðabær
s. 842 0204 | www.harpautfor.is
Ein Schiff das hinter dem Horizont verschwindet,
ist nicht fort, man kann es nur nicht mehr sehen.
Gorch Fock
CAPT. KRISTJÁN HÓLM ÓSKARSSON
b. 28.6. 1929 in Siglufjörður,
d. 6.5. 2020 in Hamburg,
has gone on his final voyage. We are saying our last Good Bye
and mourn for our husband, father, grandfather and brother.
Urn burial will take place in Siglufjörður once borders are open.
Heidi Huels Óskarsson
Kristján and Sandra Kristjánsson with Kjell and Jette
Alice Sólveig Kristjánsdóttir with Melissa and Nele
Fride Guðlaug Sverdrup and family
Erla Sverdrup and family
Haukur Óskarsson and family
Guðlaug Óskarsdóttir and family
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
GUÐJÓN GESTSSON,
lést mánudaginn 1. júní.
Útförin verður auglýst síðar.
Rannveig Einarsdóttir
börn, tengdabörn og barnabörn
Ástkær móðir okkar, amma og langamma,
VILBORG EINARSDÓTTIR
ljósmóðir,
Víkurbraut 30, Hornafirði,
lést mánudaginn 1. júní.
Hún verður jarðsungin frá Hafnarkirkju
mánudaginn 8. júní klukkan 11. Vegna fjöldatakmarkana verður
jarðarförinni streymt í Nýheima.
Laufey Sigurbjörn
Guðný Hákon
Þorbjörg Vignir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
JÓHANNA KRISTÍN HAUKSDÓTTIR,
lést á Landspítalanum 23. maí.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
föstudaginn 5. júní klukkan 13.
Örlygur Örn Oddgeirsson
Stefán Haukur Örlygsson Krista Watkins
Kolbrún Anna Örlygsdóttir Snorri Sigurðsson
Dagný Björk Örlygsdóttir Fannar Guðbjörnsson
barnabörn og barnabarnabarn
Ástkær eiginkona mín og móðir,
HERBORG VERNHARÐSDÓTTIR
frá Fljótavík,
Fjarðarstræti 19, Ísafirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Eyri á Ísafirði
mánudaginn 1. júní.
Ingólfur Eggertsson
Hálfdán Ingólfsson
Örn Ingólfsson
María Ingólfsdóttir
Hörður Ingólfsson
Ragnar Ingólfsson
Lilja Ingólfsdóttir